Μουσταφά Κεμάλ Προχωρά στο βήμα για να κάνει λόγο στην Εθνοσυνέλευση την 1η Μαρτίου 1923.

Είναι πλέον ήρωας του Πολέμου της Ανεξαρτησίας.

Είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της χώρας.

που δημοσιεύθηκε στο Παρίσι “Εφημερίδα” ρεπόρτερ της εφημερίδας Πιερ ΜπενουάΔείτε τι λέει όταν περιγράφει εκείνη τη στιγμή στην εφημερίδα:

«Ο Μουσταφά Κεμάλ ανεβαίνει στο βάθρο. Η πρώτη μου παρατήρηση ήταν ότι κανείς δεν σηκώθηκε ή χειροκροτούσε στην είσοδο της αίθουσας. Αυτό το άτομο, που συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες εδώ, μπήκε με λιγότερη μεγαλοπρέπεια από τους προέδρους της Βουλής ή της Γερουσίας εδώ».

***

Αυτή η Συνέλευση είναι η πρώτη Συνέλευση που ιδρύθηκε το 1920 και εγκαινιάστηκε στις 23 Απριλίου. Οι βουλευτές εκλέγονταν από τις δικηγορικές εταιρίες υπεράσπισης από κάθε επαρχία. ΑτατούρκΔεν έχει καμία επιρροή ή συμβολή στην εκλογή τους.

***

Το τοπίο είναι διαφορετικό σήμερα.

Ο αρχηγός, που μπαίνει στην αίθουσα στις συνεδριάσεις της ομάδας στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση, χειροκροτείται από τους εκεί (αυτοεπιλεγμένους) βουλευτές. Είτε έχει πολιτική επιτυχία είτε όχι, πλημμυρίζεται από κομπλιμέντα.

Φυσικά το θέμα μας δεν είναι το χειροκρότημα. Το θέμα μας είναι η εσωκομματική δημοκρατία. Οι βουλευτές δεν εκλέγονται ένας προς έναν από τον αρχηγό. Οι βουλευτές να νιώθουν ελεύθεροι, να σκέφτονται ελεύθερα. Οι πρωτότυπες αποφάσεις για το μέλλον δεν μπορούν παρά να είναι έργο ενός ελεύθερου κοινοβουλίου. Χρειαζόμαστε τέτοιες συνελεύσεις.

ΕΒΡΑΪΚΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Ζήσαμε στην Άγκυρα για 8 χρόνια στα χρόνια του σχολείου και του TRT. Ούτε ακούσαμε ούτε είδαμε ότι υπήρχε Εβραϊκή Συνοικία. Αποδεικνύεται ότι είναι κάτω από το Samanpazarı. Υπήρχε μια τέτοια γειτονιά στην περιοχή μεταξύ Denizciler Caddesi και Anafartalar Caddesi.

Η γειτονιά και τα προβλήματά της Ελπίδα OzkanΜαθαίνουμε από αυτή την επιστολή του .

«Η εβραϊκή συνοικία της Άγκυρας είναι ένας από τους πρώτους οικισμούς των Εβραίων πολιτών μας σε αυτήν την πόλη. Υπάρχει επίσης μια συναγωγή που χτίστηκε παλιά στη γειτονιά. Ορισμένες ώρες, οι μη μουσουλμάνοι πολίτες μας έρχονται εδώ και κάνουν τις προσευχές τους. Δουλεύω σε μια επιχείρηση κοντά σε αυτή τη γειτονιά. Λυπάμαι που λέω ότι δεν παρέχεται καμία υπηρεσία σε αυτή τη γειτονιά εδώ και χρόνια. Παντού είναι σκουπίδια. Σύροι έχουν εγκατασταθεί στη γειτονιά της οποίας οι δρόμοι είναι γεμάτοι σκουπίδια. Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο εφημερίδας. Οι Εβραίοι συμπατριώτες μας που ζουν στην Τουρκία και την «Εβραϊκή Συνοικία» προβλήθηκαν στις ΗΠΑ ως ντοκιμαντέρ. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από τον Yunus Emre Enstitüsü, ένα δημόσιο ίδρυμα. Εάν αυτή η γειτονιά είναι ένας από τους χώρους κύρους και προβολής μας, τότε ας δείξουμε την απαραίτητη προσοχή και ας την κάνουμε τουριστική αν είναι δυνατόν».

ΕΥΡΩ

Δημοσιογράφος Teoman Erol Ο φίλος μας πήγε στην Κύπρο με τη γυναίκα του κατά τη διάρκεια των διακοπών. Κατέβηκαν στο καζίνο στο ισόγειο του ξενοδοχείου όπου διέμεναν για λίγο. Δοκίμασαν την τύχη τους με μηχανήματα που τραβούν το χέρι. θεομάν λέει τα υπόλοιπα:

– Όσοι έπαιζαν στη μηχανή ζωγραφικής του βραχίονα δίπλα μου μιλούσαν ελληνικά. Μιλήσαμε λίγο. «Υπάρχει καζίνο στο ελληνικό κομμάτι;» Ρώτησα. Υπήρχε, αλλά παιζόταν με ευρώ εκεί. Ο άντρας είπε:

– Όταν παίζεις με ευρώ, τα χρήματα τελειώνουν γρήγορα. Εδώ, όταν ανταλλάσσεις ευρώ, δίνουν ένα σωρό τουρκικές λίρες, παίξε και παίξε δεν τελειώνει. Διασκεδάζουμε περισσότερο εδώ.

Βλέπετε, τα χρήματά μας έχουν τέτοια οφέλη!

HOOOP DAYI!..

Σε αυτούς που ήταν μεγαλύτεροι από εμάς και που δεν ξέρουμε τα ονόματα “θείος” θα καλούσαμε.

Οι καιροί έχουν αλλάξει. Η θέση του θείου τώρα “θείος” πήρε.

Ειδικά οι νέοι σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τα ονόματα τους. “θείος” αυτός καλεί.

Ο οδηγός φωνάζει στον γέρο που περνάει από το κόκκινο:

– Θείο Χούπ, πού;

Η διεύθυνση του θείου του ήταν κομψή, ευγενική, αστικού στυλ.

Ο θείος είναι το στυλ του χωριού και της πόλης. Λούμπεν στόμα.

Για μένα, οι νέοι συνήθως “θείος” αυτός καλεί.

Τους εκδικούμαι κι εγώ με κάποιο τρόπο.

Τι κάνω?

Αφήνω στην άκρη τις διευθύνσεις όπως παλικάρι, λιοντάρι, αδερφός, ανιψιός.

τους δίνω και εγώ “θείος” Λέω.

– Θείο, δώσε μου λίγο τσάι Λέω, ο φοιτητής σερβιτόρος μου φέρνει το τσάι χωρίς καμία έκπληξη.

– Είμαι ο θείος σου; Δεν μπόρεσα να συναντήσω κανέναν που το είπε αυτό.

δίπλα στον θείο “παλιό χέρι”, “ο δάσκαλός μου”, “αξιότιμος” Υπάρχουν επίσης κοινές μορφές διεύθυνσης.

ΥΠΟΣΧΕΣΗ

Υπάρχουν πολλά αστεία πράγματα στον κόσμο. Το ένα είναι ότι ο λευκός πείθει τον εαυτό του ότι είναι λιγότερο άγριος από τους άλλους αγρίμι.

Η φωτογραφία είναι ένα πολύ σημαντικό έγγραφο για κάποιους. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα ανησυχητικό για το ότι ένα ανόητο χαμόγελο θα φτάσει στις επόμενες γενιές.

ΣΕΒΑΝ

Συγγραφέας Sevan Nishanyan (65) Ήταν στη φυλακή στην Τουρκία. Τελικά δραπέτευσε από την ημι-ανοιχτή φυλακή που βρισκόταν στη Σάμο. Εκεί ξαναπαντρεύτηκε. Ζώντας στην Ελλάδα για τέσσερα χρόνια Αρραβωνιασμένος Πρόσφατα πήγε στη Σερβία. Δεν το πάνε όμως στην Ελλάδα με την επιστροφή. Σύμφωνα με τον δικό του λογαριασμό, η Ελλάδα ΑρραβωνιασμένοςΑπό την πρώτη μέρα που πήγε στη Σάμο φαινόταν ύποπτος. Καθυστερεί την αίτησή του για άσυλο. Δεν δίνει άδεια παραμονής όταν παντρεύεται. Τελικά στην επιστροφή του από τη Σερβία δεν τον αφήνουν να μπει στα σύνορα. Λοιπόν, γιατί; Αρραβωνιασμένος Δεν ξέρει ακριβώς γιατί. Σε αυτό όμως έπαιξε ρόλο το τεκμήριο του ότι δεν είχε στάση κατηγορώντας την Τουρκία. Εν τω μεταξύ, ερευνά τα αρχαία ονόματα οικισμών στη Βόρεια Ελλάδα. Αποδεικνύεται ότι το 80 τοις εκατό των χωριών και των πόλεων των οποίων τα ονόματα είναι τώρα ελληνικά είχαν βουλγαρικά και τουρκικά ονόματα. Πιστεύει ότι αυτό ήταν και ένας παράγοντας για την απέλασή του. Ψάχνει για μια νέα χώρα.