Δεν το γνωρίζουν όλοι αυτό, αλλά πολλά από τα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε ή βλέπουμε σε καθημερινή βάση έχουν εφευρεθεί εδώ και πολύ καιρό. Σήμερα θα εξετάσουμε εκείνες τις εφευρέσεις «κατασκευασμένες στην Ελλάδα», στην αρχαιότητα, που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα. Οι ανακαλύψεις τους στην αστρονομία, τα μαθηματικά και τη γεωγραφία έχουν ανοίξει το δρόμο για πολλά πεδία της επιστήμης.

• Αστρολάβος: είναι ένα όργανο που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες για να κάνουν αστρονομικές μετρήσεις και επινοήθηκε από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο (μεταξύ των άλλων φιγούρων πίσω από την εφεύρεση υπάρχουν ο Απολλώνιος της Πέργας και ο Ίππαρχος). Χάρη σε αυτό ήταν δυνατός ο εντοπισμός ή ο υπολογισμός της θέσης των ουράνιων σωμάτων όπως ο Ήλιος, η Σελήνη, οι πλανήτες και τα αστέρια. Χρησιμοποιήθηκε από τους ναυτικούς και συνεχίστηκε μέχρι την ανάπτυξη αξιόπιστων μηχανικών ρολογιών, τον 17ο και τον 18ο αιώνα.
• Ο μοχλός: «Δώσε μου μοχλό και καρφίτσα και θα σηκώσω τον κόσμο», είπε ο Αρχιμήδης. Οι παλαιότερες καταγραφές ενός μοχλού χρονολογούνται στην αρχαία Εγγύς Ανατολή γύρω στο 5000 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία Ινδία και την Αίγυπτο για την ανύψωση νερού και τη μετακίνηση βαρέων αντικειμένων. Ωστόσο, τα αρχαία χειρόγραφα που έχουν απομείνει στους μοχλούς χρονολογούνται από τον τρίτο αιώνα π.Χ. και γράφτηκαν από τον ίδιο τον μαθηματικό.
• Ο γερανός: οι αρχαιολόγοι βρήκαν στοιχεία για γερανούς στην αρχαία Ελλάδα που χρονολογούνται από τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ.
• Νερόμυλος: μία από τις τεχνολογίες που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα με τη μεγαλύτερη απήχηση. Οι Έλληνες επινόησαν τα δύο κύρια συστατικά των νερόμυλων, τον νεροτροχό και τα οδοντωτά γρανάζια, και μερικές από τις αρχαιότερες ενδείξεις υδατοτροχού εμφανίζονται στις τεχνικές πραγματείες που έγραψε ο Έλληνας μηχανικός Φίλωνα του Βυζαντίου.
• Βίδα Αρχιμήδης: Ο Αρχιμήδης δεν επινόησε τη βίδα που φέρει το όνομά του, αλλά τις μαθηματικές αρχές πίσω από αυτήν.
• Καταπέλτης: πιθανότατα αυτό το πολεμικό όργανο εφευρέθηκε σε διάφορα μέρη της Γης ταυτόχρονα (και θα φτάσει ακόμη και στη Σελήνη), αλλά θα μπορούσαν να είχαν εισαχθεί στην Ελλάδα από τον Διονύσιο Α’ των Συρακουσών και χρησιμοποιήθηκε από τον ελληνικό στρατό το 399 ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ.