Υπηρεσίες επιβολής του νόμου σε 11 ευρωπαϊκές χώρες ήδη χρησιμοποιημένο βιομετρικά συστήματα αναγνώρισης στις έρευνές τους. Ακολουθούν άλλα οκτώ, βρήκε μια νέα μελέτη για τον αντίκτυπο της τεχνολογίας στα θεμελιώδη δικαιώματα, αναφέρει το Euractiv.

Η αστυνομία σε Αυστρία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβενία ​​και Ολλανδία χρησιμοποιεί τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου για «επακόλουθη ταυτοποίηση» στις ποινικές της έρευνες. Αναμένεται Το παράδειγμά τους θα ακολουθήσουν σύντομα η Κροατία, η Κύπρος, η Τσεχία, η Εσθονία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Ισπανία και η Σουηδία..

Η επακόλουθη ταυτοποίηση είναι όπου ελέγχεται το υλικό μετά από ένα περιστατικό, όχι σε πραγματικό χρόνο.

«Η διαφορά μεταξύ «πραγματικού χρόνου» και «παρακολούθησης» είναι άσχετη όταν πρόκειται για τον αντίκτυπο αυτών των τεχνολογιών στα θεμελιώδη δικαιώματα. Η επακόλουθη ταυτοποίηση έχει στην πραγματικότητα μεγαλύτερη πιθανότητα βλάβηςεπειδή μπορούν να συλλεχθούν περισσότερα δεδομένα από διαφορετικές πηγές για να προχωρήσουμε στην ταυτοποίηση», δήλωσε ο Francesco Ragazzi, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leiden και συγγραφέας της μελέτης.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, ανατέθηκε από την Ομάδα των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ένθερμη υποστηρικτής της πλήρους απαγόρευσης των συστημάτων βιομετρικής αναγνώρισης σε δημόσιους χώρους.

Η πιο ανεπτυγμένη μορφή βιομετρικής ταυτοποίησης είναι το λογισμικό αναγνώρισης προσώπου, το οποίο αντιστοιχίζει μια εικόνα που τραβήχτηκε σε μια άλλη εικόνα που είναι αποθηκευμένη σε μια βάση δεδομένων.

Η έκθεση προειδοποιεί ότι «φαίνεται ότι Υπάρχει ελάχιστη κατανόηση του τρόπου εφαρμογής αυτής της τεχνολογίας και των πιθανών επιπτώσεων ενός τόσο μεγάλου φάσματος εφαρμογών για τα θεμελιώδη δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών“.

Η μελέτη εστιάζει στο λεγόμενο μη συνεργατικές αναζητήσεις στις οποίες το σύστημα προσπαθεί να εντοπίσει ένα άτομο χωρίς τη συγκατάθεσή του. Η ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών εξακολουθεί να είναι περιορισμένη σε εύρος και κλίμακα σε ολόκληρη την Ευρώπη, από την αναγνώριση έως τη μαζική επιτήρηση.

Σε συλλογικές αναζητήσεις, για παράδειγμα, Ο εντοπισμός προσώπων για ξεκλείδωμα smartphone δεν θεωρείται επί του παρόντος κίνδυνος από μαζική επιτήρηση. Ωστόσο, η έκθεση σημειώνει ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει εάν αλλάξει το νομικό πλαίσιοκαθώς αυτά τα συστήματα συνεργασίας έχουν συσσωρεύσει τεράστιες ποσότητες προσωπικών δεδομένων.

Αναγράφονται δύο εξελίξεις που καθιστούν πιο πιθανή τη μαζική παρακολούθηση: την επέκταση των βιομετρικών βάσεων δεδομένων και πολλών συστημάτων που σχετίζονται με το λογισμικό βιομετρικής ταυτοποίησης.

“Αυτό, Αυτό που βλέπουμε με αυτά τα έργα είναι ότι ακολουθούν όλο και περισσότερο μια στρατηγική «τετελεσμένου γεγονότος“Συνήθως παρουσιάζονται ως πιλοτικό έργο, που απαιτούν ορισμένες ειδικές συνθήκες σχετικά με την εφαρμογή της τεχνολογίας. Θέλουν άδεια αργότερα”, πρόσθεσε ο Ραγκάτσι.

Διά μέσου Το 2017, το αεροδρόμιο των Βρυξελλών ανέπτυξε τέσσερις κάμερες αναγνώρισης προσώπου χωρίς να ειδοποιήσει την αρμόδια εποπτική αρχή..

Γειτονιά στο Ρότερνταμ ξεκινά το έργο «χωρίς hacking«για τον εντοπισμό ύποπτης συμπεριφοράς χρησιμοποιώντας έξυπνοι λαμπτήρες δρόμου.

Η Nice άρχισε να δοκιμάζει τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου στους δρόμους. Η χρήση βιομετρικών εργαλείων αναγνώρισης στα λύκεια δοκιμάστηκε επίσης, αλλά αργότερα κρίθηκε παράνομη. Αντίθετα, τα εργαλεία αναγνώρισης προσώπου χρησιμοποιούνται πλέον για αναγνώριση μαθητών σε σχολικές καντίνες στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Στη Γερμανία, το Βερολίνο, το Αμβούργο και το Μάνχαϊμ έχουν εφαρμόσει λογισμικό αναγνώρισης προσώπουνα δοκιμάσουν τις ικανότητές τους για τον εντοπισμό ύποπτης συμπεριφοράς.

«Η αιτιολόγηση ως δοκιμαστική προσέγγιση χρησιμοποιείται συχνά στη Γερμανία για να δικαιολογήσει μια απόκλιση από τους υφιστάμενους κανόνες και τις προσδοκίες του κοινού», αναφέρει η έκθεση.

Η μελέτη επισημαίνει ότι αυτά τα πιλοτικά έργα τείνουν να ξεκινούν σε μια νόμιμη γκρίζα ζώνη και, εάν δεν επιθεωρηθούν, μπορεί να έχουν μακροπρόθεσμη επίδραση στην ομαλοποίηση της επιτήρησης. Συγκεκριμένα, η παρατήρηση ύποπτης συμπεριφοράς μπορεί να έχει εκπληκτική επίδραση στις ατομικές ελευθερίες.

Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι υποδομές όπως κάμερες και μικρόφωνα απενεργοποιούνται, αλλά παραμένουν στη θέση τους.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα που ζητούσε αυστηρούς κανόνες σχετικά με τη χρήση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης στην επιβολή του νόμου, ιδίως με την επιμονή απαγόρευση των τεχνολογιών αναγνώρισης προσώπου σε δημόσιους χώρους.

Η έκθεση είχε ισχυρή υποστήριξη από τους Φιλελεύθερους, τους Σοσιαλδημοκράτες, την Αριστερά και τους Πράσινουςενώ διαχωρίζει σχεδόν εξίσου τα κόμματα από τη δεξιά και την ακροδεξιά. Αντίθετα, οι Χριστιανοδημοκράτες καταψήφισαν σχεδόν ομόφωνα την απαγόρευση.

“Παρόλο πρέπει να υπάρχουν αυστηρές διασφαλίσεις και ορισμένες απαγορεύσεις, η πλήρης απαγόρευση της αναγνώρισης προσώπου αγνοεί τα οφέληότι μια τέτοια τεχνολογία μπορεί να έχει, για παράδειγμα, στον εντοπισμό εγκληματιών ή ακόμα και ως μέρος άλλων χρήσεων, όπως η εκπαίδευση αυτόνομων οχημάτων για την αναγνώριση ατόμων», δήλωσε ο Axel Voss, ευρωβουλευτής με επιρροή από το στρατόπεδο των Χριστιανοδημοκρατών.

Η απαγόρευση μπορεί να ενσωματωθεί στον νόμο περί τεχνητής νοημοσύνηςζήτησε ο Brando Benifei, εισηγητής για την εσωτερική αγορά και την Επιτροπή Προστασίας των Καταναλωτών (IMCO). Ωστόσο, άλλες κοινοβουλευτικές επιτροπές αμφισβήτησαν την ηγεσία της IMCO, η οποία άνοιξε μια διαμάχη για τις αρμοδιότητες.

Προκειμένου να επιλυθεί η διαφορά, ο Πρόεδρος της Διάσκεψης των Προέδρων των Επιτροπών, Ο Χριστιανοδημοκράτης Αντόνιο Ταγιάνι, συνέστησε κοινή ηγεσία μεταξύ της IMCO και της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (JURI). Στο JURI, ένα από τα μέλη του κόμματος του Ταγιάνι αναμένεται να αναλάβει το προβάδισμα, καθιστώντας λιγότερο πιθανή την πλήρη απαγόρευση.

Η τελική απόφαση εναπόκειται στη Διάσκεψη των Προέδρων, η οποία θα συζητήσει το θέμα στις 18 Νοεμβρίου.