Η παγκόσμια προσοχή είναι πλέον αναγκαστικά συγκεντρωμένη στη Γενεύη, για τη ρωσοαμερικανική σύνοδο κορυφής με θέμα “εγγυήσεις ασφαλείας“.

Επίσης σήμερα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν συμμετέχει στη βιντεοσύσκεψη των αρχηγών κρατών της ODKB για την κατάσταση στο Καζακστάν, για την οποία, χθες Tass ανέφερε τα λόγια του υπουργού Εσωτερικών, Erlan Turgumbaev:Η αντιτρομοκρατική επιχείρηση με στόχο την αποκατάσταση του νόμου και της τάξης στη χώρα συνεχίζεται. Η κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί σε όλες τις περιοχές».

Ακόμη πιο «καθησυχαστική» η δήλωση από το γραφείο Τύπου του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάεφ, σύμφωνα με την οποία ο πρώην Πρόεδρος «βρίσκεται στο Καζακστάν (και όχι στη Ρωσία, τη Λευκορωσία ή την Κίνα). Ο ίδιος ο Ναζαρμπάεφ έδωσε στον Τοκάεφ την έδρα του στον επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας, η οποία του είχε ανατεθεί ισόβια. Ο Nazarbaev και ο Tokaev είναι ενωμένοι όσο ποτέ άλλοτε και ήταν πάντα στην ίδια πλευρά του φράχτη».

Για την ιστορία, ο Tokaev, σε μια πράξη αμφισβητήσιμης συνταγματικότητας, αντικατέστησε τον Nazarbaev ως επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας στα μέσα της περασμένης εβδομάδας. Αλλά τώρα ο Nazarbaev είναι με τον Tokaev.

Σας θυμίζει κάτι; Ακριβώς. Στις 19 Αυγούστου 1991, η φάρσα του «κρατουμένου» Γκορμπατσόφ στο Φόρος, το τριήμερο του GKČP στη Μόσχα κ.λπ. Είναι απίθανο να ίσχυε πραγματικά αυτό στο Καζακστάν, αλλά η αίσθηση του α ήδη δει υπάρχει.

Εν πάση περιπτώσει, σήμερα όπως και τότε, θα είναι οι μάζες που θα πληρώσουν ξανά για παιχνίδια στην κορυφή -με όλη τους τη δύναμη, θα θέλαμε να κάνουμε λάθος- και, για να κερδίσουν, το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο. μεταξύ των τελευταίων, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να διορθώσουμε κάποια σημεία, μεταξύ των ειδήσεων που είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο, ενώ ο τομέας «.kz» του διαδικτύου συνεχίζει να είναι συγκαλυμμένος.

Contropiano έδωσε έναν απολογισμό του θέση των κομμουνιστικών οργανώσεων της πρώην ΕΣΣΔ· αλλά υπάρχουν δεκάδες, σε όλο τον κόσμο, θέσεις του ίδιου τενόρου, είτε από κόμματα, συνδικάτα ή άλλες μαζικές οργανώσεις. Έτσι οι Αυστριακοί, Έλληνες και Μεξικανοί κομμουνιστές, για παράδειγμα.

«Τα γεγονότα του Καζακστάν αποτελούν παράδειγμα και μάθημα. Αντιπροσωπεύουν το προοίμιο γεγονότων που μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή σε ολόκληρη την επικράτεια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης: η κατάσταση στο Καζακστάν είναι χαρακτηριστική για οποιαδήποτε πρώην Σοβιετική Δημοκρατία. Διαφέρει πολύ εδώ, από εμάς, στη Ρωσία;»Γράφει ο Ivan Nikitčuk, πρόεδρος της ΡΩΣΙΚΗ (Ρώσοι επιστήμονες σοσιαλιστικού προσανατολισμού), οργάνωση υποστήριξης του KPRF.

Ανησυχία για την εξαφάνιση, σε περίεργες συνθήκες, αρκετών συνδικαλιστικών ακτιβιστών από τον τομέα της ενέργειας και του πετρελαίου εξέφρασε η Διεθνής Αποστολή Παρακολούθησης των Εργατικών Δικαιωμάτων στην Κεντρική Ασία.

Το ευρασιατικό Büro του Παγκόσμια Ομοσπονδία Συνδικάτων εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία λέγεται ότι ο λόγος των διαμαρτυριών είναι ξεκάθαρος: δεν πρόκειται για “εξωτερικές τρομοκρατικές δυνάμεις, αλλά της αντιλαϊκής πολιτικής«Της κυβέρνησης, ενώ»η συγκλονιστική αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου λειτούργησε μόνο ως πυροκροτητής για μια έκρηξη λαϊκής οργής».

Το Büro πιστεύει «Είναι απαράδεκτο να αναμειγνύεται ο αγώνας με τις ενέργειες διαφόρων προκλητικών δυνάμεων, ισλαμιστών και εθνικιστών. Αυτή η μέθοδος οργάνωσης πογκρόμ και θηριωδιών χρησιμοποιείται από την αστική τάξη για να δυσφημήσει το εργατικό κίνημα σε πολλές χώρες του κόσμου.».

Από αυτή την άποψη, και όσον αφορά τους χιλιάδες «τρομοκράτες» που αναφέρει ο Πρόεδρος του Καζακστάν Qosym-Žarmat Tokaev, είναι περισσότερο από φυσικό ότι, εν μέσω των διαδηλώσεων των εργαζομένων και των ανέργων, στοιχεία ξένα προς τη διαμαρτυρία εναντίον η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, ο πληθωρισμός, η επαίσχυντη κοινωνική ανισότητα, η διαφθορά, μαζί με τα αιτήματα των εργατικών συλλογικοτήτων για αυξήσεις μισθών κατά 100%, απόσυρση απολύσεων, βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ελευθερία της συνδικαλιστικής δραστηριότητας, απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων και τέλος στην καταστολή.

Ταυτόχρονα, επισημάνθηκε η απουσία οποιασδήποτε οργάνωσης, προκαθορισμένων σχεδίων και έγκυρων ηγετών, με όπλα μοιρασμένα σε οποιονδήποτε: θα γινόταν αν υπήρχαν πραγματικά χιλιάδες και χιλιάδες εκπαιδευμένοι τρομοκράτες;

Στην πραγματικότητα, γράφει ο πολιτικός επιστήμονας του ΚΚΣΕ (μία από τις πολλές κομμουνιστικές οργανώσεις που προέκυψαν αμέσως μετά το 1991) Σεργκέι Σκβόρτσοφ, ο Ναζαρμπάεφ κατέστρεψε κάθε πολιτική αντιπολίτευση. “Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι όταν ξέσπασαν οι ταραχές, οι αρχές του Καζακστάν αποδοκίμασαν την απουσία μιας έγκυρης αντιπολίτευσης ικανής να ελέγξει τους διαδηλωτές. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τα πολυάριθμα πογκρόμ. γίνεται λόγος ακόμη και για εγκληματίες που αποφυλακίστηκαν για να δυσφημήσουν τις διαδηλώσειςμι”.

Ο Dmitry Čërnyj, της Ρωσικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας, σημειώνει διάφορες «ασυμφωνίες» στις επίσημες εκδοχές των γεγονότων. Μεταξύ άλλων, γράφει ότι, μάλιστα, οι τιμές του φυσικού αερίου »ανατράφηκαν από Κινέζους επιχειρηματίες, που δεν ελέγχουν μόνο τους «Mangistaumunaigaz», και οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν στο Žanaozen, ενώ οι «τρομοκράτες» δρούσαν μακριά, στην Άλμα-Ατα και την Αστάνα! Δηλαδή, θα ήθελε κανείς να πιστέψει ότι η “Mangistaumunaigaz” και άλλες εταιρείες εξόρυξης θα είχαν φέρει τρομοκράτες στο Καζακστάν, θα ανέβασαν τις τιμές και θα είχαν οργανώσει μια κοινωνική έκρηξη εναντίον των εταίρων τους;! Αλήθεια, δολιοφθορά του κινεζικού κεφαλαίου κατά του Καζακστάν, με τη μεσολάβηση ισλαμιστών εξτρεμιστών;».

Αυτή τη στιγμή, οι εργάτες πετρελαίου των περιοχών Mangistau, Atyrau και Aktobe απεργούν, καθώς και η Karaganda, μαζί με ανθρακωρύχους και εργάτες μετάλλων από το “Kazakhmys”, στην περιοχή Žezkazgan.

Μεταξύ των ισχυρισμών, υπάρχει και αυτός του κλεισίματος όλων των «υποκαταστημάτων» εταιρειών με μικτό ή κυρίαρχο κεφάλαιο στην Κίνα, την Ινδία και τις χώρες της ΕΕ, δεδομένου ότι το ρωσικό κεφάλαιο είναι μειοψηφία.

Οι Καζακστάν «νεοφεουδάρχες», γράφει ο Čërnyj, έχουν ανοίξει τις πόρτες της χώρας σε κάθε κεφάλαιο, δίνοντας στους εργάτες ευρεία εκμετάλλευση για τη λεηλασία του εθνικού πλούτου.

Μάλιστα, ανάμεσα στα ερωτήματα που περιμένουν να απαντηθούν, υπάρχει και αυτό που βρίσκεται αρχική αναποφασιστικότητα των δυνάμεων ασφαλείας Καζακικά σινόρα αξιόπιστος πυλώνας του καθεστώτος, μπροστά στις πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις, σαν να μην είχαν σαφές ποιος ήταν επικεφαλής: ο νέος Πρόεδρος ή ο παλιός.

Τότε ο Τοκάεφ ένιωσε ότι δεν μπορούσε να βασιστεί στον στρατό και στράφηκε σε εξωτερική βοήθεια. Το κρίσιμο, ωστόσο, είναι ότι η Συνθήκη ODKB δεν παρέχει βοήθεια ενάντια στους «εσωτερικούς εχθρούς», έτσι ώστε να έχει καταφύγει η θέση των διαδηλώσεων που οργανώνουν οι ΗΠΑ, η Δύση ή οι ισλαμιστές.

Τώρα, γράφει ο Σκβόρτσοφ, οι εκδηλώσεις του Καζακστάν θα έχουν ένα “σοβαρές επιπτώσεις στη Ρωσία. Πρώτον, αναφέρομαι στην εισαγωγή των στρατευμάτων της ODKB: την παραμονή των ρωσοαμερικανικών συνομιλιών για την ασφάλεια, ο Πούτιν απλά δεν μπορούσε να μην συμμορφωθεί με το αίτημα του Tokaev. Διαφορετικά, η Ρωσία θα ζητούσε να μην αναπτύξει δυνάμεις του ΝΑΤΟ σε εδάφη που η ίδια δεν είναι σε θέση να ελέγξειΑκόμα κι αν υπάρχουν στρατιωτικές δυνάμεις των Γιάνκηδων στο Καζακστάν, και πώς.

Έτσι, οι ρωσικές δυνάμεις της ODKB έχουν θέσει υπό έλεγχο διάφορους στρατηγικούς στόχους – αεροδρόμια, ορυχεία ουρανίου, πετρελαιοπηγές, αντλιοστάσια αερίου, εταιρείες χημικών, δρόμους και αγωγούς. Αλλά είμαι εκεί για να μείνω;

Ο Ρώσος πολιτικός επιστήμονας Jurij Barančik προτείνει τρεις επιλογές. Η αποχώρηση των δυνάμεων της ODKB μετά την ειρήνευση των εξεγέρσεων και η συνέχιση της πολιτικής του Nazarbaev από τον Tokaev, με στόχο τη μετατροπή του Καζακστάν σε παράρτημα πρώτων υλών για τη Δύση, με περαιτέρω φτωχοποίηση και διαστρωμάτωση του πληθυσμού.

Σε περίπτωση που ο Tokaev αποτύχει να καταστείλει την εξέγερση και τη διαίρεση μεταξύ των ελίτ, θα μπορούσαμε να δούμε μια διαίρεση της χώρας και τη συνακόλουθη διέλευση του βορρά και της ανατολής υπό το ρωσικό προτεκτοράτο, με την άγνωστη τύχη των μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου στη δύση.

Ένα άλλο σενάριο: Ο Tokaev ηγείται της εξέγερσης, αλλά κατόπιν αιτήματός του τα στρατεύματα της ODKB παραμένουν στη χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Tokaev ξεκινά μια σειρά από οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές μεταρρυθμίσεις. Οι δυτικές πετρελαϊκές πολυεθνικές παραμένουν στη χώρα, αλλά ξεκινούν “κοινωνικά υπεύθυνη επιχείρηση», Με ένα σημαντικό μέρος των κερδών να πηγαίνει στην ανάπτυξη της χώρας. Είναι αξιόπιστο;

Θα δούμε. Αυτή τη στιγμή, επιστρέφοντας στο σενάριο μιας έκδοσης του Καζακστάν του “Foros gorbačëviana”, που προωθείται από διάφορους παρατηρητές που φαίνεται να αγνοούν τις διαδηλώσεις των Καζάκων εργατών, επιμένουμε σε μια ισχυρή σύγκρουση Tokaev-Nazarbaev, με τον πρώην πρόεδρο που είχε στοιχηματίσει στη Δύση, ενώ, η νέα, στους συμμάχους της Ευρωασιατική Οικονομική Ένωση και ο ΟΔΚΒ.

Αυτό θα εξηγούσε τον αρχικό δισταγμό των δυνάμεων ασφαλείας στην περιοχή του Mangistau, υποτελής al clan Nazarbaev, il ο οποίος, συνειδητοποιώντας ότι η εξουσία γλιστρά στα χέρια του Tokaev, αποφασίζει να καταφύγει στο Gorbačëvian κόλπο του “φεύγοντας για διακοπές στο Foros”: αρρωσταίνει, εξαφανίζεται από τα μέσα ενημέρωσης, αφήνοντας τους νέους της φυλής του να παίξουν το παιχνίδι με τον Tokaev. . Εάν η συμφωνία ολοκληρωθεί, η εξουσία παραμένει στα χέρια της οικογένειας.

Αντιμέτωπη με τέτοια κορυφαία παιχνίδια, η Βρετανία προσπαθεί να καβαλήσει το κύμα και να ψαρέψει σε ταραγμένα νερά – μπορεί να λειτουργήσει. Ο Τοκάεφ αρχικά βρισκόταν σε μειονεκτική θέση και έμελλε να δει τη θριαμβευτική «επιστροφή από τον Φόρος» του Ναζαρμπάεφ.

Δηλαδή, μέχρι τις 5 Ιανουαρίου, όταν ο Tokaev έδιωξε τον Nazarbaev από το Συμβούλιο Ασφαλείας, απομάκρυνε ορισμένες ανώτατες αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια συνέλαβε τον πρώην επικεφαλής της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας, Karim Masimov.

Όταν εικόνες λεηλασιών και φρικαλεοτήτων διαδόθηκαν σε όλο τον κόσμο, ο Τοκάεφ επιτέθηκε, ξεκινώντας την «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση και απευθύνοντας έκκληση στους εταίρους της ODKB. Καθώς οι δυνάμεις της ΟΔΚΒ ανέλαβαν τον έλεγχο των «ευαίσθητων στόχων», οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν.

Η απειλή της μεταχείρισης από τρομοκράτες έχει στριμώξει τις διάφορες φυλές και έχει επιτευχθεί συμφωνία: ένοχος για όλα είναι ο Masimov, η οικογένεια Nazarbaev παραμένει υπό ειδική επιτήρηση (προς το παρόν) στην ελευθερία.

Ο Τοκάεφ παίρνει όλη την εξουσία. Ο Nazarbaev βγαίνει από την «αιχμαλωσία του Φόρος» και γινόμαστε μάρτυρες μιας ανακατανομής περιουσιακών στοιχείων με πολύ πιο σημαντικό ρόλο για τη Μόσχα και το Πεκίνο.

Σχετικά με την Κίνα, The Global Times αναφέρει ότι η κυβέρνηση του Καζακστάν έχει λάβει μέτρα για να διασφαλίσει την ασφάλεια των κινεζικών εταιρειών, αν και, μέχρι στιγμής, δεν έχουν υπάρξει σημαντικές επιπτώσεις στις κινεζικές επιχειρήσεις στο Καζακστάν.

Το 2021, το China Railway Express, που συνδέει την Κίνα και την Ευρώπη, έχει οργανώσει 15.000 κονβόι εμπορευματοκιβωτίων σε όλη τη χώρα: 22% περισσότερες από το 2020, με 1,46 εκατομμύρια TEU, ή 29% περισσότερες από το 2020.

Μεταξύ 2005 και 2020, η Κίνα επένδυσε 19,2 δισεκατομμύρια δολάρια στη χώρα και 56 έργα αξίας περίπου 24,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2023. Το 2013, το Καζακστάν είχε υποκύψει στο κράτος China National Petroleum Corp, για 5 δισεκατομμύρια δολάρια, μερίδιο 8,33% στο γιγάντιο κοίτασμα πετρελαίου Kashagan.

Σύμφωνα με τον Barančik, η μη παρέμβαση και η απόσπαση των ΗΠΑ θα αποδείκνυε ότι η μετάβαση εξουσίας στη χώρα ελέγχεται πλήρως και το Καζακστάν μετακινείται από τη «γκρίζα» γεωπολιτική ζώνη στη ζώνη επιρροής της Ρωσίας.

Μένει να ρίξουμε μια ματιά στον τουρκικό παράγοντα, με τον οποίο ο Ναζαρμπάεφ συνέχιζε να φλερτάρει μέχρι πριν από δύο χρόνια. Αλλά για αυτό για άλλη μια φορά.

Προς το παρόν, το μόνο που μένει είναι να ευχηθούμε στους εργάτες του Καζακστάν ότι σύντομα θα μπορέσουν να εξοπλιστούν με ταξικές οργανώσεις, που τους καθοδηγούν στον αγώνα κατά του κεφαλαίου, τόσο του εσωτερικού όσο και του ξένου, και θα κάνουν μια καθαρή σάρωση κάθε «θεωρίας». με στόχο να τους παρουσιάσει ως τρομοκράτες.

10 Ιανουαρίου 2022 – © Δυνατότητα αναπαραγωγής ΠΙΣΩ ΠΙΣΩ ΡΗΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΗΣΗΣ του CONTERPIANO EDITORIAL

Τελευταία τροποποίηση: 10 Ιανουαρίου 2022, 1:43 μ.μ

Τύπος