Στις μέρες μας που ο κόσμος παλεύει με οικονομικά προβλήματα, εμείς, όπως πολλές χώρες, έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στα έσοδα από τον τουρισμό. Ο τουρισμός είναι ο σημαντικότερος δίαυλος εισροής ζεστού χρήματος στη χώρα μας. Γι’ αυτό πρέπει να εφεύρουμε κάθε είδους τρόπους για να ευχαριστήσουμε τον ξένο τουρίστα μαζί με όλο τον κόσμο.
Ελάτε να δείτε ότι τον τελευταίο καιρό το μεγαλύτερο παράπονο τόσο των πολιτών μας όσο και των ξένων τουριστών είναι οι οδηγοί ταξί. Όπως πάντα, λέω ότι οι φίλοι μας ταξιτζήδες που κάνουν σωστά τη δουλειά τους: Φοβάμαι ότι η Τουρκία δεν θα γίνει γνωστή στον κόσμο λόγω των ανεύθυνων οδηγών που εξαπατούν τους ξένους, τους βλέπουν ως τσιμπημένες χήνες και προσπαθούν ακόμη και να εκβιάσουν τα χρήματά τους . Ειδικά, η Κωνσταντινούπολη κοντεύει να ονομαστεί πόλη του τρόμου των ταξί στα μάτια των ξένων τουριστών…

Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεστε το Λονδίνο; Big Ben, London Eye, Hyde Park και μαύρα ταξί… Ναι, κάποιοι πάνε στο Λονδίνο μόνο και μόνο για να μπουν σε αυτά τα μαύρα ταξί και να τα δουν από κοντά. Γιατί οι οδηγοί που τα χρησιμοποιούν είναι σαν τον CEO της εταιρείας. Γνωρίζουν τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες. Τα ρούχα τους είναι μια χαρά. Το Λονδίνο δεν έχει δρόμο που να μην ξέρουν. Δίνουν εξετάσεις ξένων γλωσσών και πλοήγησης για να ανανεώνουν την άδειά τους κάθε δύο χρόνια.
Ήταν ένα γεγονός που με έκανε να σκεφτώ αυτό, το οποίο έγινε πρόσφατα αντικείμενο των δελτίων ειδήσεων. Γάλλος τουρίστας σύζυγος και σύζυγος πήραν ταξί για να πάνε από το Σισλί στο Ταξίμ. Όταν ήρθαν στο Ταξίμ, το ταξίμετρο έγραψε 20 λίρες. Οι τουρίστες έδωσαν 100 λίρες, ο ταξιτζής δεν έδωσε τα ρέστα. Μόλις ο άντρας κατέβηκε από το ταξί, οι δικοί μας έπαθαν γκάζι. Αγνοώντας τις αντιρρήσεις και τις κραυγές της Γαλλίδας που ήταν μέσα, την πήγε στο Karaköy, την χτύπησε εκεί και την πέταξε έξω από το ταξί… Εκβιασμός, απαγωγή, επίθεση, ό,τι θέλετε…
Αυτή η επιχείρηση τελείωσε τώρα… Κάποιος ψάχνει κάποιον να σταματήσει τα κίτρινα βασανιστήρια… Τους παίζει ο τρόμος των ταξιτζήδων, ειδικά αυτές τις μέρες που η Ελλάδα περιμένει σε ενέδρα τη μαύρη προπαγάνδα στον τουρισμό. Πες μου…

Παγώνουν και τα στυλό
Περιγράφοντας τον αγώνα DG Sivasspor-Fenerbahçe από το BeIN Sports, ο αδερφός μου Özkan Öztürk, ο εκφωνητής, είπε για λίγο: «Ας προσθέσουμε την κίτρινη κάρτα που είδε ο Nazım στις σημειώσεις μας… Θα πω, αλλά ακόμα και το στυλό μου έχει παγώσει γιατί από το κρύο…”
Αυτή η πρόταση του Öztürk με τράβηξε πριν από χρόνια. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν δούλευα ως αθλητικός ρεπόρτερ στο Τουρκικό Πρακτορείο Ειδήσεων… Εκείνη την εποχή, οι τρεις μεγάλοι έπαιζαν τον αγώνα του Κυπέλλου Ναυτικού στις χειμερινές διακοπές. Στο στάδιο Kadıköy Şükrü Saraçoğlu, που φημιζόταν για το κρύο εκείνη την εποχή, διεξήχθησαν και οι αγώνες που διοργανώθηκαν για να συνεισφέρουν στο Ναυτικό. Όσοι γνωρίζουν την παλιά κατάσταση του γηπέδου θα το θυμούνται. Είναι 5 βαθμούς κάτω από τη γενική μέση θερμοκρασία της Κωνσταντινούπολης το καλοκαίρι και το χειμώνα. Ο ανεμόμυλος που έμπαινε από τη μια άκρη της κερκίδας έβγαινε από την άλλη πλευρά, μετατρέποντας την κερκίδα του Τύπου σε παγωμένο σπίτι. Μια μέρα, βρίσκομαι στην κερκίδα του Τύπου για να γράψω για το Ναυτικό Κύπελλο (Όπως το λέμε, το Freezing Cup) μεταξύ της Φενερμπαχτσέ και της Μπεσίκτας σε εκείνη την κερκίδα. Στο 15ο λεπτό πάγωσε το μελάνι του στυλό μου. Κόλλησα το εφεδρικό στην εσωτερική μου τσέπη. Όμως η διάρκεια της ζωής του δεν ξεπέρασε τα 10 λεπτά. Άρχισα να τρέχω ικετεύοντας για μολύβια για να πάρω τις νότες του αγώνα. Πήγα σε κάθε παιχνίδι του Navy Cup μετά με μολύβι…
Με σεβασμό και ευγνωμοσύνη στους φίλους μου, εκφωνητές, ρεπόρτερ, φωτορεπόρτερ και εικονολήπτες που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους στις σκληρές συνθήκες του χειμώνα…

γκάφα στάση
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου, “Νιώθετε πολιτική ευθύνη σε μεσοπρόθεσμο υψηλό πληθωρισμό;” Μη συνειδητοποιώντας ότι το μικρόφωνο ήταν ανοιχτό, έβρισε τον ρεπόρτερ, «Ηλίθιο γιο της σκύλας».

Zap’tiye
Μακάρι όσοι περίμεναν τις φυσικές καταστροφές τρίβοντας τα χέρια τους για να κάνουν πολιτική να μην έβγαιναν ποτέ από το χιόνι…

Τι είπε?
Στο ATV, η Εσρά Ερόλ ρώτησε τον Σαμπάν Μπέη, του οποίου το σπίτι καταστράφηκε λόγω του πάθους του για το ποδόσφαιρο: “Αν σας είχα ρωτήσει στο παρελθόν, ήταν η Μπουρτσού ή η Φενερμπαχτσέ;” Σαμπάν: “Φυσικά και θα έλεγα Φενερμπαχτσέ. Θα πεθάνει ένα πρωί, αλλά η Φενερμπαχτσέ δεν θα με αφήσει ποτέ”. Μετά από αυτή τη συνομιλία, ήρθε ένα χιουμοριστικό tweet από τη σύζυγο του Esra Erol, Ali Özbir: “Συγγνώμη, Esra, αλλά νομίζω ότι είναι και η Fenerbahce!”