Η μελέτη που παρουσίασε η Deloitte μετρά τον βαθμό εμπιστοσύνης των ευρωπαίων πολιτών προς τις κυβερνήσεις τους σχετικά με την εφαρμογή του Next Gen EU.
Οι προοπτικές για το εγγύς μέλλον βελτιώνονται και η Επόμενη Γενιά ΕΕ φέρνει μαζί της την αισιοδοξία των ευρωπαίων πολιτών, οι οποίοι είναι σίγουροι για την ικανότητα των αντίστοιχων κυβερνήσεών τους να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της πανδημίας και να θέσουν τα θεμέλια για την επανεκκίνηση της χώρας τους και της Ευρώπης συνολικά.
Σύμφωνα με τις απόψεις ότι Deloitte συλλέχθηκαν με την έρευνά του το δεύτερο τρίμηνο του 2021, που συλλέγονται στη μελέτη “Χρηματοδότηση της ΕΕ επόμενης γενιάς και το μέλλον της Ευρώπης», το 74% των ερωτηθέντων αναμένει ότι η οικονομική ανάκαμψη θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2022, σύμφωνα με τις κύριες μακροοικονομικές εκτιμήσεις. Αυτό μπορεί να διευκολυνθεί και να τονωθεί περαιτέρω με μια ακριβή και συνεργική δαπάνη των κονδυλίων που αποδίδονται στο πρόγραμμα υλοποίησης της ΕΕ Next Gen και από το επακόλουθο αποτέλεσμα του σφονδύλου.
“Το αποφασιστικό ταξίδι προς την ανάκαμψη και το νέο μέλλον έχει ξεκινήσει. Η εφαρμογή Next Gen EU, ένα πολυετές σχέδιο που κινείται με το πνεύμα του προγραμματισμού, έθεσε τα εργαλεία σε κίνηση ώστε οι κυβερνήσεις να αρχίσουν να δρουν, ξαναγράφοντας τις προτεραιότητες παρέμβασης και τις αναπτυξιακές κατευθυντήριες γραμμές με στόχο τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος που είναι τόσο δεκτικό όσο ευκαιριών της ψηφιακής και οικολογικής μετάβασης. Η ταχύτητα με την οποία θα διαμορφωθούν αυτές οι αλλαγές θα εξαρτηθεί τελικά από την ικανότητα των μεμονωμένων κυβερνήσεων να λειτουργήσουν ως οδηγοί και να οικοδομήσουν ένα σύστημα με όλους τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς που επηρεάζονται από τον μετασχηματισμό.», σχολιάζει Andrea Poggi, Deloitte Central Mediterranean Clients & Industries Leader. “Μόνο ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο θα πραγματοποιηθούν όλες οι προϋποθέσεις που θα εγγυηθούν την επιτυχία της εφαρμογής της ΕΕ Next Gen και θα πυροδοτήσουν ένα κυματιστικό φαινόμενο που θα εξαπλωθεί πολύ πέρα από τα γεωγραφικά σύνορα της ΕΕ, δημιουργώντας θετικές και διαρκείς οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. όπως συνέβη με το Σχέδιο Μάρσαλ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο“, Αυτός προσθέτει Αντρέα Πόγκι.
Σύμφωνα με τη μελέτη της Deloitte σχετικά με την εφαρμογή της επόμενης γενιάς στην ΕΕ, το 62% των πολιτών αναγνώρισε τον στρατηγικό ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη σημασία των δράσεων που υλοποιήθηκαν ήδη από τη διαχείριση της έκτακτης ανάγκης για την υγεία. Επιπλέον, το 79% του ερωτηθέντος δείγματος είναι βέβαιο για την ικανότητα της κυβέρνησής του να εγγυηθεί την επαρκή δαπάνη των κονδυλίων που συνδέονται με το πρόγραμμα σε έργα υψηλής ποιότητας και να θέσει σε εφαρμογή αποτελεσματικούς μηχανισμούς παρακολούθησης μέσω της δημιουργίας κατάλληλων διυπουργικών υπηρεσιών. Γι ‘αυτό, Η Δανία είναι η χώρα με το υψηλότερο επίπεδο δηλωμένης εμπιστοσύνης (93%, +14 π.μ. σε σχέση με το συνολικό ποσοστό), ενώ οι χώρες της Νότιας Ευρώπης (Ελλάδα και Ιταλία) είναι πιο επιφυλακτικές (72%, -7 π.μ.).
Η πανδημία και οι επιπτώσεις της έχουν επηρεάσει άμεσα την καθημερινή ζωή και τις προσδοκίες των ατόμων σε πολλούς τομείς. Από μια ανάλυση των Εθνικών Σχεδίων Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (PNRR) που παρουσιάστηκαν από τις ευρωπαϊκές χώρες που περιλαμβάνονται στη μελέτη Deloitte, φαίνεται ότι οι κύριοι τομείς παρέμβασης που προσδιορίζονται από τις κυβερνήσεις είναι παρόμοιες για τα διάφορα κράτη μέλη. Όσον αφορά τις προτεραιότητες για τους πολίτες, η εκπαίδευση (73%) και η υγειονομική περίθαλψη (53%) θεωρούνται ως προϋπόθεση για μελλοντική ανάπτυξη, ιδιαίτερα αισθητή στη Δανία (78%, +5 π.μ. σε σύγκριση με τον μέσο όρο) και αντίστοιχα. Ελλάδα (77%, +24 π.μ. έναντι του μέσου όρου). Παράλληλα, οι κύριες διαρθρωτικές παρεμβάσεις, στις οποίες πρέπει να δώσουν προτεραιότητα οι κυβερνήσεις, είναι η ψηφιοποίηση και η καινοτομία για τη στήριξη ανθρώπων και επιχειρήσεων (49%) και η οικολογική μετάβαση για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος για τις μελλοντικές γενιές (44%).
Η ψηφιακή και οικολογική μετάβαση είναι επομένως οι πυλώνες της νέας Ευρώπης στην οποία συγκλίνουν οι γενικές προσδοκίες και τα αιτήματα των πολιτών, ακόμη και αν υπάρχει ένα ορισμένο επίπεδο ετερογένειας, που αποδίδεται στα πρότυπα εξειδίκευσης και στα επίπεδα ωριμότητας των διαφόρων κρατών μελών. Για παράδειγμα, οι Ιταλοί πολίτες (59%, +10 π.μ. σε σύγκριση με τον μέσο όρο) δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στη σημασία της ψηφιοποίησης, ως στρατηγικού τομέα για επανεκκίνηση. Οι Ολλανδοί, από την άλλη, δίνουν προτεραιότητα στο θέμα της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας (56%, +12 π.μ. έναντι του μέσου όρου).
Οι προτεραιότητες για την επανεκκίνηση των κρατών μελών με την εφαρμογή Next Gen EU
Ψηφιοποίηση και καινοτομία
Οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν από την πανδημία έχουν αυξήσει τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας από επιχειρήσεις και ιδιώτες. Μόνο το 12% δυσκολεύτηκε να συνηθίσει σε ένα ψηφιακό περιβάλλον και εν τω μεταξύ έχουν εμφανιστεί νέοι τρόποι ζωής και καταναλωτικά πρότυπα: για παράδειγμα, περισσότερο από το 50% (60% στο ΗΒ) των ερωτηθέντων θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί ψηφιακές λύσεις (εφαρμογές και διαδικτυακές υπηρεσίες, πληρωμές ανέπαφες) ακόμη και μετά το τέλος των περιορισμών (ιδιαίτερα έντονη τάση στη Δανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο).
Παρόλα αυτά, από τη μελέτη για την εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις σχετικά με την εφαρμογή της επόμενης γενιάς της ΕΕ, μόνο 4 στους 10 πολίτες στην Ευρώπη (και στο Ηνωμένο Βασίλειο) δηλώνουν ικανοποιημένοι με το επίπεδο ψηφιοποίησης στη χώρα τους. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο υπάρχουν επίσης σημαντικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων κρατών, με τις υψηλότερες κορυφές ικανοποίησης για τη Δανία (63%) και την Ολλανδία (59%), και τα χαμηλότερα επίπεδα για την Ελλάδα (27%), την Ιταλία (26%). ) και τη Γερμανία (21%). Μια διχοτόμηση που φαίνεται να μην είναι αμελητέα, γιατί θα σήμαινε μια Ευρώπη «με διαφορετικές ταχύτητες», όπου θα παρέμεναν προϋπάρχοντα και διαρθρωτικά κενά.
Ικανοποίηση από το επίπεδο ψηφιοποίησης
Σύμφωνα με την έρευνα της Deloitte, οι τομείς παρέμβασης προτεραιότητας, που επισημαίνονται από πολίτες της ΕΕ, μπορούν να χωριστούν σε δύο τομείς. Από τη μία πλευρά, υπάρχουν πρωτοβουλίες που συνδέονται στενά με ανησυχίες προσωπικού χαρακτήρα, όπως η προστασία και προστασία των προσωπικών δεδομένων (42%), οι κίνδυνοι εντελώς εικονικών σχέσεων (42%) και η ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων των ατόμων ( 40%). Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πτυχές πιο διαρθρωτικού χαρακτήρα, όπως η ενίσχυση της δημόσιας διοίκησης μέσω της παροχής όλο και πιο ψηφιακών υπηρεσιών (49%) και η ευρεία διάδοση των δικτύων επικοινωνίας (π.χ. ευρυζωνική σύνδεση και 5G) (31 %) . Όλα αυτά είναι θέματα που επαναλαμβάνονται και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
“Στο σημερινό πλαίσιο, η πραγματική πρόκληση για τις κυβερνήσεις είναι να καθορίσουν τις προτεραιότητες για την επένδυση των κεφαλαίων της ΕΕ Next Gen σύμφωνα με τις ανάγκες που εκφράζονται από εταιρείες και πολίτες, και να συντονίσουν τις προσπάθειες όλων των εμπλεκόμενων φορέων με σκοπό την κοινή Καλός. Ειδικότερα, τα κονδύλια για την υλοποίηση του Next Gen EU θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο στο οποίο η ψηφιοποίηση και η καινοτομία μπορούν να αξιοποιηθούν πλήρως όχι μόνο από τους πολίτες αλλά και από τις εταιρείες. Αυτό γίνεται μέσω της διόρθωσης των ιστορικά υφιστάμενων ανισορροπιών στην ΕΕ, που είναι ήδη ανιχνεύσιμες από τον δείκτη DESI, και είναι ο μόνος τρόπος να έχει θετικό αντίκτυπο στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ.», σχολιάζει Αντρέα Πόγκι.
Περιβάλλον και βιωσιμότητα
Μεταξύ των πολιτών των χωρών της ΕΕ, σχεδόν οι μισοί (45%) δηλώνουν ότι έχουν υιοθετήσει έναν πιο δίκαιο και βιώσιμο τρόπο ζωής και κατανάλωσης και δεν θέλουν να τον εγκαταλείψουν. Η τάση επιβεβαιώθηκε και από τους Βρετανούς (41%) και ιδιαίτερα αισθητή στην Ιταλία (60%) και τη Γαλλία (49%). Συγκεκριμένα, αυτό για τους πολίτες της ΕΕ σημαίνει ενασχόληση με τη χωριστή συλλογή και μείωση των απορριμμάτων (68%), την αποφυγή της σπατάλης ενέργειας και τον περιορισμό της κατανάλωσης πόρων (54%) ή την προτίμηση μέσων μεταφοράς και ταξιδιού με χαμηλές περιβαλλοντικές επιπτώσεις (36%). . Αυτές οι στάσεις συνδέονται επίσης με μακροπρόθεσμες επιλογές, όπως η επένδυση στην ενεργειακή απόδοση του σπιτιού (36%), ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα για τους Ιταλούς πολίτες (55%, + 19 π.μ. σε σύγκριση με τον μέσο όρο) και τους Έλληνες (42% , +6 π.μ. σε σύγκριση με το μέσο όρο) για το οποίο οι αντίστοιχες κυβερνήσεις διέθεσαν 15,4 και 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ στα PNRR που αποδίδονται στην εφαρμογή της επόμενης γενιάς στην ΕΕ.
Παρά τις αντιλήψεις των πολιτών, υπάρχει αντίθεση μεταξύ των καλών προθέσεων των ατόμων και των δυσκολιών στην εφαρμογή τους. Υπάρχει, μάλιστα, μια σειρά από διαρθρωτικά προβλήματα που εμποδίζουν την υιοθέτηση βιώσιμης συμπεριφοράς. Οι καταναλωτές της ΕΕ διαμαρτύρονται για την ανεπάρκεια των υποδομών (28%) – ειδικά σε χώρες της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα (49%, +21 π.μ. έναντι του μέσου όρου) και η Ιταλία (36%, +8 π.μ. έναντι του μέσου όρου) – ελάχιστες διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τον αντίκτυπο των ενεργειών τους ή πιθανές εναλλακτικές λύσεις (26%), καθώς και την έλλειψη απτών αποτελεσμάτων (25%) ή τεχνολογιών και λύσεων με χαμηλές περιβαλλοντικές επιπτώσεις ικανές να εγγυηθούν την ηθική συνέχεια των επιλογών των καταναλωτών (22 %). Όλοι αυτοί οι τομείς παρέμβασης, που προτείνονται από τους πολίτες, αντικατοπτρίζονται, μειώνονται κατάλληλα με βάση το συγκεκριμένο πλαίσιο, στις κατευθυντήριες γραμμές του PNRR των χωρών που αναλύθηκαν, στις οποίες διατίθενται σημαντικά τμήματα του προϋπολογισμού για την υλοποίηση της επόμενης γενιάς της ΕΕ – π.χ. Η Δανία, το Βέλγιο και η Γαλλία σκοπεύουν να διαθέσουν αντίστοιχα το 59%, το 50% και το 46% του συνόλου.
“Η δράση υπέρ του περιβάλλοντος είναι πολύ σημαντική, ειδικά για τους νέους της Γενιάς Ζ: σχεδόν ένας στους δύο (43%) θα ήθελε να ζήσει σε μια χώρα όπου η βιωσιμότητα βρίσκεται στο επίκεντρο των επενδυτικών και αναπτυξιακών πολιτικών. Οι κυβερνήσεις έχουν το λεπτό καθήκον να συγκεντρώσουν τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερομένων και να αναπτύξουν μια προσέγγιση «πράσινη κατά σχεδιασμό», ικανή να διορθώσει τις κλιματικές ανισορροπίες περιορίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τις αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα, την καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα. όχι μόνο της χώρας του αλλά και της ΕΕ συνολικά», καταλήγουν Αντρέα Πόγκι.
“Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια.”