Είναι αλήθεια ότι δεν δουλεύουμε πολύ, είμαστε διεφθαρμένοι και δυστυχισμένοι;

Δημοσιεύουμε τη σειρά «Υπονοούμενα, μάντρα και αποφάσεις» Αναπλ. Καθ. Anastas Kehayov – Βούλγαρος επιστήμονας με διεθνή εμπειρία στον τομέα της διαχείρισης και της μηχανικής. Το κείμενο του Kehayov είναι προγραμματικό – στόχος του δηλαδή είναι να επισημαίνει συστηματικά τις πιο δημοφιλείς παρανοήσεις που υποφέρουμε, καθώς και να προσφέρει επαρκείς λύσεις για να τις ξεπεράσουμε.

Αναπλ. Η ανάλυση του καθηγητή Kehayov αποτελείται από σχόλια σε 12 υπαινιγμούς, 12 μάντρα και 12 αποφάσεις. Εδώ είναι η σημερινή συνέχεια.

Υπαινιγμός 4. Η παραγωγικότητα της εργασίας στη Βουλγαρία είναι χαμηλή

Είναι αλήθεια για τη φυσική παραγωγικότητα της εργασίας σε βιομηχανίες με μεγάλο όγκο χειρωνακτικής εργασίας. Αυτό ισχύει για εταιρείες με ξεπερασμένες τεχνολογίες και εξοπλισμό χαμηλής απόδοσης. Αυτό ισχύει για όλες τις δραστηριότητες με κακή τεχνική και ασφάλεια υπολογιστών. Είναι αλήθεια ότι οι εταιρείες στις οποίες η διοίκησή της στερείται γνώσης και εμπειρίας, πρέπει να κατέχουν τον προγραμματισμό και τη λειτουργική διαχείριση των παραγωγικών και επιχειρηματικών διαδικασιών της.

Ισχύει επίσης σε περιπτώσεις όπου τα συστήματα υπολογιστών παρεμβαίνουν και δεν βοηθούν στην εργασία.

Αυτό δεν ισχύει για εταιρείες με τεχνολογικό εξοπλισμό υψηλής απόδοσης, ισχυρά μεσαία στελέχη και καλά καταρτισμένο επιχειρησιακό προσωπικό. Δεν ισχύει επίσης για εταιρείες με τέλεια εσωτερική εφοδιαστική, καλά συντηρημένο εξοπλισμό, χαμηλή εργασία σε εξέλιξη και μέτριο χρονικό φόρτο. Οι επιχειρήσεις που λειτουργούν για εξαγωγές ή ως μέρος διεθνών αλυσίδων εφοδιασμού αναγκάζονται να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους, διαφορετικά δεν είναι ανταγωνιστικές.

Η διαδικασία αύξησης της παραγωγικότητας μέσω της μηχανοποίησης και του αυτοματισμού είναι δύσκολη, καθώς το κόστος ζωής στη χώρα μας εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο από το κόστος του εξοπλισμού. Αυτό το πρόβλημα δεν γίνεται καν αντιληπτό – εάν μέσω του τεχνικού οπλισμού της εργασίας γίνεται διπλάσια παραγωγική, σημαίνει με τον ίδιο αριθμό ανθρώπων να παράγει διπλάσια ποσότητα, οι μισθοί να είναι διπλάσιοι και δύο φορές πιο πλούσιοι από τώρα.

Δεν είναι αλήθεια ότι η παραγωγικότητα θα αυξηθεί με την εισαγωγή εργαζομένων από φτωχότερες χώρες που είναι πρόθυμοι να εργαστούν περισσότερο από τους Βούλγαρους για τα ίδια χρήματα. Αντίθετα, θα καθυστερήσει μόνο τη στιγμή που η εργασία αποκτήσει την πραγματική και υψηλότερη τιμή της.

Ο υπαινιγμός ότι η παραγωγικότητα της εργασίας στη χώρα μας είναι χαμηλή είναι δικαιολογία για τεχνητή πίεση στους μισθούς, δήθεν για να είναι ελκυστική για το ξένο κεφάλαιο. Τρέφει επίσης την αυταπάτη ότι τα υψηλότερα εισοδήματα θα προκαλέσουν αχαλίνωτο πληθωρισμό. Αλλά η άμεση συνέπεια αυτού του υπαινιγμού είναι ότι ωθεί τους νέους να εργαστούν στο εξωτερικό, γεγονός που όχι μόνο επιβραδύνει την ανάπτυξη του ΑΕΠ αλλά και επιδεινώνει τη δημογραφική εικόνα.

Η παραγωγικότητα της εργασίας στη Βουλγαρία δεν είναι από τις υψηλότερες, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Και το γεγονός ότι υπάρχουν ανεξάντλητες ευκαιρίες να το αυξήσουμε όλο και περισσότερο, αυτό είναι το αιώνιο καθήκον της τεχνολογίας, της οργάνωσης και της διαχείρισης της παραγωγής.

Υπαινιγμός 5. Η Βουλγαρία είναι ηγέτης μεταξύ των πιο διεφθαρμένων χωρών στον κόσμο

Ο Βούλγαρος, δήθεν απλοϊκός, αφομοιώνει αδίστακτα την κακία, αρκεί να δει κάτι από αυτό. Αν ψάχνουμε για δωροδοκία για να επιβιώσουμε και να κάνουμε τη ζωή πιο εύκολη, οι ρίζες είναι ιστορικές. Δεν κατηγορούμε τον Τσάρο Καλογιάν, αλλά οι Τούρκοι έχουν σταματήσει στα όρια του καθολικισμού και δεν θα σάπιζα για πέντε αιώνες κάτω από την κυριαρχία του πιο ανάδρομου και διεφθαρμένου κρατικού συστήματος. Από εκεί προέρχεται η δωροδοκία μας και η ικανότητά μας να λύνουμε τα προβλήματα δωροδοκίας μας. Αυτό δεν είναι αυτομαστίγωμα, η διαφθορά είναι ένα παλιό ελάττωμα. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, Έλληνες και Ρωμαίοι, επίσης, δωροδοκήθηκαν. Η δωροδοκία κυβερνά τον κόσμο και στις χώρες όπου η διαφθορά εκφράζεται περισσότερο, είναι εκεί που βλέπουμε τα πιο κραυγαλέα σκάνδαλα διαφθοράς.

Είμαστε τόσο διεφθαρμένοι όσο όλοι οι άλλοι άνθρωποι και χώρες στον κόσμο, αλλά στη χώρα μας η διαφθορά είναι κατά κάποιο τρόπο πιο ορατή και πολύ πιο εκνευριστική, επειδή είναι «λιανική» διαφθορά και επειδή τα ενεργά μέρη σε αυτήν δεν είναι τόσο διεφθαρμένα όσο διεφθαρμένα.

Το πρόβλημα είναι ότι δημιουργούμε θεσμικό έδαφος για τη διαφθορά. Οι κρατικές και τοπικές διοικήσεις περιπλέκουν σκόπιμα τις διαδικασίες και εργάζονται αργά. Ο νόμος για τις δημόσιες συμβάσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς αποτελεί σταθερή πηγή διαφθοράς. Η χαμηλή αμοιβή των ανθρώπων από κάθε είδους ελεγκτικά όργανα τους κάνει να δωροδοκούν. Άτομα από φορείς που αναδιανέμουν τους σπάνιους πόρους είναι επίσης επιρρεπείς στη δωροδοκία.

Υπάρχει έλλειμμα, υπάρχουν δωροδοκίες – δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις σε νηπιαγωγεία και νοσοκομεία, οι εταιρείες υπηρεσιών επισκευής είναι υπερφορτωμένες με παραγγελίες, δεν υπάρχουν εμπορεύματα στις αποθήκες. Εάν υπάρχει έλλειψη ευφυΐας, εδώ είναι ένα περιβάλλον για δωροδοκίες – δωροδοκημένοι καθηγητές πανεπιστημίου, δωροδοκημένοι εκτιμητές ακινήτων, δωροδοκημένοι εμπειρογνώμονες, δωροδοκημένοι δικαστικοί επιμελητές … Ορισμένοι κυβερνώντες επίσης δωροδοκούνται. Αποδεικνύεται ότι ο κλέφτης φωνάζει: «Κράτα τον κλέφτη!».

Διάφοροι διεθνείς φορείς και ΜΚΟ αξιολογούν το επίπεδο της καταπολέμησης της διαφθοράς με βάση τον αριθμό των βουλευτών και των υπουργών που βρίσκονται στη φυλακή, κάτι που είναι γελοίο γιατί προϋποθέτει ότι είναι ευάλωτοι στη διαφθορά από προεπιλογή. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η διαφθορά στα ιδρύματα κατά της διαφθοράς, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να αξιολογηθεί.

Ας μην ξεχνάμε ότι η διαφθορά έχει δύο εκφάνσεις. Το ένα είναι δωροδοκία, το άλλο είναι εκβιασμός. Στη δωροδοκία δίνεις για να λάβεις. Στο ρακέτα θέλουν να σε αφήσουν να δουλέψεις. Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι εννοούσαμε περισσότερο τη δωροδοκία, αλλά ο εκβιασμός είναι πολύ πιο επιβλαβής.

Ενώ η δωροδοκία φαίνεται να ευδοκιμεί εν μέσω χαμηλών αμοιβών διοικητικών και ελεγκτικών μηχανισμών, ο εκβιασμός είναι ένα κλασικό εργαλείο τέτοιων φυλών τύπου μαφίας που έχουν οδηγήσει σε παχύρρευστα τμήματα της οικονομίας με ταχεία κυκλοφορία κεφαλαίων.

Υπάρχει μαφία μεταπωλητών αγροτικών προϊόντων. Αλλιώς πώς να εξηγήσουμε γιατί ένας χωρικός από τη Θράκη με 50 δεκάρια δική του γη, αντί να πλουτίσει από αυτήν, πηγαίνει στην Ελλάδα να μαζέψει ελιές. Ή πώς να εξηγήσω γιατί οι ίδιοι οι παραγωγοί σπάνια εμφανίζονται στις δημοτικές αγορές. Υπάρχει δασική μαφία. Υπάρχει μια μαφία μεγάλων ενοικιαστών. Υπάρχει ενεργειακή μαφία. Υπάρχουν και άλλες μαφίες. Ο εκβιασμός δεν είναι λιγότερο επιβλαβής για την κοινωνία από τη δωροδοκία.

Ο υπαινιγμός ότι η Βουλγαρία είναι ηγέτης μεταξύ των πιο διεφθαρμένων χωρών στον κόσμο χρησιμεύει για να δικαιολογήσει τις ρεβανσιστικές παρορμήσεις οποιασδήποτε νεοεμφανιζόμενης πολιτικής δύναμης.

Και το γεγονός ότι οι έλεγχοι και οι επιθεωρήσεις δεν βάζουν κανέναν πίσω από τα κάγκελα μας ωθεί να αναζητήσουμε ελαττώματα στο δικαστικό σώμα. Στο The Greatness and Fall of the Courtesans, ο Honore de Balzac λέει ότι όσο περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται το νόμο, τόσο λιγότερη δουλειά υπάρχει για το δικαστήριο.

Το ότι η Βουλγαρία είναι ηγέτης μεταξύ των πιο διεφθαρμένων χωρών στον κόσμο είναι εν μέρει αλήθεια. Ωστόσο, το επίπεδο της διαφθοράς δεν θα πέσει μέσω μεταρρυθμίσεων στο δικαστικό σύστημα, αλλά μέσω της εξάλειψης των πηγών διαφθοράς, του μπλοκαρίσματος των διαύλων διαφθοράς, κυρίως μέσω της ψηφιοποίησης, και της ενθάρρυνσης των ηθών κατά της διαφθοράς.

Υπαινιγμός 6. Οι Βούλγαροι είναι από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους στη γη

Δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αντικειμενικοί δείκτες για την αξιολόγηση της αίσθησης ότι είστε χαρούμενοι. Εάν παίρνουν συνέντευξη ή συνεντεύξεις εάν είστε ευχαριστημένοι, η απάντησή σας θα εξαρτηθεί από δύο πράγματα. Πρώτον, πώς διατυπώνεται η ερώτηση και σας λέει ποια απάντηση αναμένεται από εσάς. Δεύτερον, σε ποια διάθεση βρίσκονται και είστε διατεθειμένοι να δώσετε τη σωστή απάντηση για εσάς. Ο Βούλγαρος είναι από τη φύση του γκρινιάρης και απαισιόδοξος, του λείπει και η θετική κοσμοθεωρία. Ξέρει να κρύβει τα ελαττώματα του και δεν ξέρει πώς να αναδεικνύει τις επιτυχίες του για να είναι περήφανος για αυτές. Είναι φυσιολογικό να τον παραπλανούν οι δημοσκοπήσεις για την κατηγορία της ευτυχίας της απαγωγής για το πώς να απαντήσει.

Αν κοιτάξεις τα σκυθρωπά πρόσωπα στις ουρές μπροστά από τα γκισέ και τα γκρίζα πρόσωπα και τα ανέκφραστα μάτια των κουρασμένων ανθρώπων στο τέλος της ημέρας, ο κόσμος δείχνει δυσαρεστημένος. Αν τους ρωτήσεις αν έχουν κάποιο πρόβλημα, ευχαρίστως θα το μοιραστούν, και αν δεν το κάνουν, το κάνουν αμέσως.

Αν ακόμη και τα αυτιά αντηχούν από τον χαρούμενο θόρυβο των παμπ και των ντίσκο, ο κόσμος δείχνει χαρούμενος.

Η χαρά και το χαμόγελο είναι μέτρο ευτυχίας, χαιρόμαστε πιο βίαια και είμαστε πιο χαμογελαστοί από άλλα έθνη. Ας συγκρίνουμε τη λάμψη του γέλιου και της χαράς σε βουλγαρικά γενέθλια ή γάμο με ό,τι υπάρχει στα βόρεια έθνη. Είμαστε νότιοι, και οι νότιοι γεννιούνται ευτυχισμένοι άνθρωποι. Η ευτυχία και ο πλούτος δεν πάνε πάντα χέρι-χέρι, αλλά θα μπορούμε ακόμα να διασκεδάζουμε όταν γίνουμε πλουσιότεροι από τώρα. Ένα άλλο θέμα είναι ότι η αίσθηση της ευτυχίας διαβρώνεται, και ίσως σκόπιμα, από τις καταπιεστικές μαύρες ειδήσεις στα μέσα ενημέρωσης, από τις κλαίουσες τουρκικές και ινδικές σειρές, από τους παπαράτσι του κίτρινου Τύπου και από τις απαισιόδοξες προτάσεις της κοινωνικής ανάλυσης. Ας πούμε εδώ ότι ακριβώς σε εκείνες τις χώρες όπου ζει ο υποτιθέμενος πιο ευτυχισμένος πληθυσμός, υπάρχουν οι περισσότεροι άνθρωποι που περιφέρονται, οι περισσότερες αυτοκτονίες και ο μεγαλύτερος αριθμός επιθέσεων σε αθώα θύματα σε σχολεία, αγορές και άλλα. δημόσιοι χώροι.

Ο υπαινιγμός ότι οι Βούλγαροι είναι από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους στη γη λειτουργεί καλά. Πείτε στο άτομο 100 φορές ότι είναι δυστυχισμένο, στο τέλος θα νιώσει έτσι. Ποιον εξυπηρετεί αυτός ο υπαινιγμός; Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι βυθίζονται στη δυστυχία τους και δεν έχουν την επιθυμία να αναζητήσουν την ευτυχία, κάτι που τους κάνει επιρρεπείς σε κάθε είδους άλλες απαισιόδοξες προτάσεις. Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι δεν πιστεύουν στις δικές τους δυνάμεις και αυτό τους κάνει πιο εύκολο να διαχειριστούν.

Οι Βούλγαροι δεν είναι από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους στη γη. Χαίρονται που είναι Βούλγαροι και ζουν στη Βουλγαρία. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά την ευχή για υγεία που ακούγεται πιο συχνά στη χώρα μας, η άλλη και πιο συχνά ακούγεται ευχή στη χώρα μας είναι η ευχή για ευτυχία.

Αναπλ. Καθ. Anastas Kehayov

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Αναπλ. Ο Καθ. Anastas Kehayov έχει πάνω από 50 χρόνια εμπειρίας στην εκπαίδευση και υποστήριξη της ανώτατης διοίκησης περισσότερων από 800 βουλγαρικών και διεθνών εταιρειών.

Μηχανικός Αυτοματισμού και Τηλεμηχανικής. Έχει μακροχρόνιες εξειδικεύσεις και πρακτική άσκηση σε Macro Forecasting και Προγραμματισμό Προγραμμάτων στο IIAP Paris και Informatization of Administrative Systems στο CEPIA Rocancourt.

Διδάκτωρ στη Θεωρία Αποθεμάτων και Αναπληρωτής Καθηγητής στη Στρατηγική Διοίκηση.

Dimitroula Vlachalli

"Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *