Δικηγόρος Dimitar Kirov, πρόεδρος του Ιδρύματος Σαρατνίτση, μπροστά στο Trud: Η Βουλγαρία χρειάζεται ένα πραγματικό δεξιό συντηρητικό κόμμα

Δικαίωμα σημαίνει ότι, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις, τα μέσα παραγωγής θα είναι σε χέρια ιδιωτών

– Δικηγόρε Κίροφ, υπάρχει κομματική εκπροσώπηση στα διάφορα στρώματα της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια;
– Με την πρώτη ματιά, υπάρχει μεγάλη ποικιλία ιδεών, πλατφορμών, ευκαιριών. Ωστόσο, κοιτάζοντας τα λόγια και τις πράξεις, γίνεται σαφές ότι οι περισσότεροι ανήκουν στον νεοφιλελεύθερο τομέα – αποδέχονται ότι η κυριαρχία είναι ξεπερασμένη. συνολική απελευθέρωση της αγοράς, ακόμη και σε ιδιαίτερα σημαντικούς τομείς όπως η ενέργεια· ότι η εκπαίδευση και η υγεία είναι εμπορεύματα· εκπαίδευση φύλου; η έλλειψη κρατικής προστασίας του Βούλγαρου επιχειρηματία. την υποταγή υπερεθνικών εταιρειών· οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι άνθρωποι, και αυτοί και η συμπεριφορά τους είναι πρώτες ύλες κ.λπ.

Χρειάζεται ένα πραγματικό αντίβαρο στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Χρειάζεται ένα ισχυρό δεξιό συντηρητικό κόμμα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του Βούλγαρου επιχειρηματία, των απλών ανθρώπων στη Βουλγαρία, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν συμμερίζεται τις νεοφιλελεύθερες ιδέες, αλλά δεν έχει εκπρόσωπο στην εξουσία.

– Τι εννοείτε με τον όρο δεξιό συντηρητικό κόμμα;
– Δικαίωμα σημαίνει ότι, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις, τα μέσα παραγωγής θα είναι σε χέρια ιδιωτών. Ο συντηρητισμός εκφράζεται στην προστασία των παραδοσιακών αξιών για την κοινωνία μας, όπως: ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, υγεία, εκπαίδευση, πολιτισμός και έθιμα, σκληρή δουλειά, προσωπική επιχειρηματικότητα σε συνδυασμό με μια συνεκτική ευημερούσα βουλγαρική εθνική κοινότητα, άνδρας και γυναίκα. φυσικό νόημα? ο βουλγαρικός στρατός – σύμβολο του έθνους και του κράτους και εγγύηση για την ύπαρξή τους. εγγύτητα και κατανόηση μεταξύ εθνοτικών ομάδων και θρησκειών· συνειδητή φιλανθρωπία? παραδοσιακή οικογένεια.

Ο Βούλγαρος επιχειρηματίας πρέπει να προστατεύεται και να υποστηρίζεται από το κράτος, να τον φροντίζει. Ταυτόχρονα, είναι υποχρεωμένος να εκπληρώσει τις ευθύνες του απέναντι στο κράτος και την κοινωνία – να πληρώνει τους φόρους του, να δίνει καλούς μισθούς, να επενδύει στη βουλγαρική οικονομία. Ο συντηρητισμός δεν είναι η στασιμότητα, αλλά το στέρεο θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται το μέλλον, πάνω στο οποίο χτίζεται μια νέα Βουλγαρία.

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, προστασία τόσο του εργάτη όσο και του εθνικού επιχειρηματία μπορεί να δώσει μόνο ένα δεξιό συντηρητικό κόμμα, ακριβώς επειδή βασίζεται στις παραδοσιακές βουλγαρικές αξίες που έχουμε οικοδομήσει ανά τους αιώνες. Διασφαλίζεται η κοινωνική δικαιοσύνη και η εμπιστοσύνη στο σήμερα και το αύριο, χωρίς τα οποία η κοινωνία θα διαλυθεί συνεχώς από έντονες ταξικές και ταξικές αντιθέσεις.

– Ποια προβλήματα αντιμετωπίζει σήμερα η Βουλγαρία;
– Πολύ σοβαρό – εκτεταμένη διαφθορά στο δικαστικό σύστημα, παρασιτική ιδιωτική επιβολή, κατέστρεψε την εκπαίδευση, την επιστήμη, την υγεία, τη βιομηχανία, συνθλίψει τους μικρομεσαίους αγρότες, καταστολή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. ο ταπεινωμένος και σχεδόν κατεστραμμένος βουλγαρικός στρατός, η υπογεννητικότητα και άλλα και άλλα. Αλλά δύο μου φαίνονται ιδιαίτερα επικίνδυνα, θα τα ονόμαζα θεμελιώδη προβλήματα – η πλήρης διχόνοια στην κοινωνία και η έλλειψη μιας ενωτικής εθνικής ιδέας.

Κάθε κοινωνία έχει τις αντιφάσεις της, αλλά σε εμάς ο διχασμός είναι πολυκατευθυντικός και εντείνεται σε σημείο παραλογισμού. Εκτός από την αυξανόμενη δύναμη των «κεριών» και των «αντι-κεριών», ο διαχωρισμός των «φίλων» και των «φοβικών» είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Αντί να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως Βούλγαρους, είμαστε «φιλί» ή «φοβία» κάποιου. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε κράτος, ειδικά οι αυτοκρατορίες, έχει το δικό του συμφέρον, ότι οι σχέσεις μεταξύ κρατών και λαών είναι ένας συνεχής αγώνας για εδάφη και πόρους. Έχουμε και συμφέροντα, αλλά καμία χώρα δεν θα τα προστατεύσει έτσι ακριβώς. Έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για την προστασία τους. Και απέναντι ο ένας στον άλλο, δεν θα τα καταφέρουμε.

Η κοινωνική ενέργεια, αντί για επιτυχία, δημιουργία και πνευματική ανάπτυξη, χάνεται από την εσωτερική αντίθεση. Και εδώ φτάνουμε στο δεύτερο θεμελιώδες πρόβλημα – την έλλειψη κοινής ενωτικής εθνικής ιδέας. Τι στοχεύουμε ως κοινωνία και κράτος σε τριάντα χρόνια, σε εκατό χρόνια; Τι είδους χώρα θέλουμε να αφήσουμε σε αυτούς που έρχονται μετά από εμάς; Που πάμε?

Και κάτι άλλο – φουντώνουν συνεχώς εντάσεις μεταξύ Βούλγαρων, Τούρκων και Ρομά. Σε αυτή τη φωτιά μπορούμε επιτέλους να κάψουμε τους πάντες. Και οι αποφάσεις είναι αρκετά σαφείς – μόνο η επιθυμία και η βούληση να έχουμε: επιβολή των νόμων από όλες τις εθνοτικές ομάδες. διακοπή εξωτερικών παρεμβολών. παροχή απασχόλησης και επιβολή καλής εκπαίδευσης· αλληλοσεβασμό και αναζήτηση καλών παραδειγμάτων ενότητας – όπως το βουλγαροτουρκικό κίνημα αντίστασης τη δεκαετία του 1920 ενάντια στην ελληνική κατοχή του Αιγαίου, ως Ρομά – γιατροί, αθλητές, μουσικοί, εργαζόμενοι σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Έτσι, βρίσκοντας δρόμο ο ένας προς τον άλλον, χωρίς να ξεχνάμε και να αλλάξουμε την ιστορία μας, θα έχουμε ένα κοινό εθνικό ιδεώδες.

– Ποιες είναι οι προσωπικές σας προτεραιότητες στο δημόσιο έργο σας;
– Αυτή τη στιγμή, οι βασικές μου προτεραιότητες είναι:

Το δικαστικό σύστημα – να λειτουργεί τίμια, γρήγορα και δίκαια – υπό δημόσιο έλεγχο. Η απόλυτη ανεξαρτησία είναι ένα άλλο όνομα για τη διαφθορά. Άσκηση πραγματικού κρατικού ελέγχου επί της δικαστικής επιβολής.

Εκπαίδευση – να είναι προσβάσιμη σε κάθε Βούλγαρο πολίτη, να εκπαιδεύει άξιους πατριώτες ανθρώπους, με ευρεία προοπτική, κριτική σκέψη και υψηλό επαγγελματισμό στον επιλεγμένο τομέα. Από την πλευρά της, η εκπαίδευση είναι το θεμέλιο της επιστήμης. Στον σημερινό κόσμο υψηλής τεχνολογίας, δεν έχουμε μέλλον χωρίς την επιστήμη. Υλική ασφάλεια των δασκάλων – αυτοί και οι γιατροί είναι αμέσως μετά τον Θεό.

Υποχρεωτική κατάργηση των κατ’ εξουσιοδότηση προϋπολογισμών και του συστήματος εξετάσεων, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ως επικουρική και όχι ως βασική ή υποκατάστατη.

Άμυνα και ένοπλες δυνάμεις: Χωρίς στρατό δεν υπάρχει έθνος και κράτος. Απαιτείται υψηλή θέση του αξιωματικού και του στρατιώτη – οικονομική και δημόσια. Ο οπλισμός πρέπει να είναι κατάλληλος για το θέατρο των επιχειρήσεων μας. Στιβαρό, φθηνό και εύκολο στη συντήρηση. Απαιτείται αντικειμενική τεχνογνωσία σχετικά με τη σύνθεση, τον οπλισμό και την οργάνωση του στρατού, ώστε ο Βούλγαρος στρατιώτης να μπορέσει να κερδίσει και να επιβιώσει.

– Για το τέλος της κουβέντας;
– Έρχονται εκλογές. Τα συναισθήματα οδηγούν τον κόσμο, αλλά αυτή τη φορά ας ψηφίσουμε με σύνεση.

Ο καλεσμένος μας
Ο δικηγόρος Dimitar Kirov είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Σαρατνίτση και υποψήφιος βουλευτής της Εταιρείας για τη Νέα Βουλγαρία για τη Φιλιππούπολη και την περιοχή της Φιλιππούπολης.

Andrianos Mutakis

"Δια βίου γκουρού της μπύρας. Κακός social mediaholic. Διοργανωτής. Τυπικός geek της τηλεόρασης. Καφετιέρης. Περήφανος επαγγελματίας τροφίμων."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *