Πόλεμος στην Ουκρανία επανέφερε την κάστα του Ρώσοι ολιγάρχες. Ο κύκλος των μεγιστάνων κοντά στο Βλαντιμίρ Πούτινωστόσο, δεν θα ήταν η κύρια κάστα που χειραγωγεί τα νήματα των Κρέμλινο από τα παρασκήνια. Στη σπείρα της ρωσικής εξουσίας, υπάρχει στην πραγματικότητα ένας πολύ στενότερος και στενότερος κύκλος στον πρόεδρο: το λεγόμενο siloviki.

Πολλοί τα ορίζουν «Η ψυχή του ρωσικού καθεστώτος», αλλά οι διευθυντές των κρατικών υπηρεσιών της χώρας δεν είναι μόνο αυτό. Εχουν λευκή κάρτα στη χρήση βίαςΚυριολεκτικά.

Ρωσία των siloviki: ποιοι είναι και τι κάνουν

Η μεγαλύτερη επιρροή στον Πούτιν δεν ασκείται τόσο από τους ολιγάρχες, αλλά από πρώην μέλη της FSB, των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, ουσιαστικοί κληρονόμοι της σοβιετικής KGB. Στην πραγματικότητα, τα siloviki αποτελούν τον κύκλο που διαχειρίζεται τη δημόσια εικόνα του Ρώσου προέδρου. Όχι μόνο αυτό: είναι τόσο ισχυροί που θα μπορούσαν να διατηρήσουν το καθεστώς ακόμη και χωρίς τον αρχηγό τους. Η υπερβολική τους δύναμη προέρχεται από την απίστευτη βιασύνη για κεφάλαιο και θεσμούς που τους έχει δει να κατακτούν τη διοίκηση των 22 κρατικών υπηρεσιών που ελέγχουν ολόκληρη την Ομοσπονδία (εδώ μιλήσαμε για το «Κορεάτικο σενάριο» που θα τελείωνε τον πόλεμο).

Ο όρος “σιλοβίκι” παράγεται από radice “sila” (сила) που σημαίνει “δύναμη”. Και ως εκ τούτου υποδεικνύει το “Άνθρωποι της δύναμης”. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε τότε γι’ αυτό πολιτική ελίτ που ανήκει στις μυστικές υπηρεσίες και τις ένοπλες δυνάμεις και ποιος υποστήριξε τον Πούτιν. Ποτέ το νόημα δεν ήταν πιο κυριολεκτικό: τα σιλοβίκια είναι στην πραγματικότητα στο τιμόνι των δομών στην οποία το κράτος εκχωρεί το δικαίωμα χρήσης βίας. Αυτές οι αρχές επιβολής του νόμου ονομάζονται επίσης “silovye ministerstva”, «Τα υπουργεία δυνάμεων». Όχι πραγματικά υπουργεία, σημειώνει ο πρώην ολιγάρχης Σεργκέι Πουγκάτσεφ. «Μιλάμε για ένα οιονεί κράτος όπου υπάρχει μια μικρή ομάδα που έχει στριμώξει τα πάντα: εξουσία, χρήματα, θεσμοί. Το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, το Κοινοβούλιο, είναι μόνο θεσμοί μαριονέτα».

Στο ρωσικό γαλαξία, η έννοια του siloviki επεκτείνεται συχνά σε εκπρόσωποι πολιτικών ομάδων, αλλά και σε επιχειρηματίες, που συνδέονται με δομές εξουσίας στη σημερινή Ρωσία ή την ΕΣΣΔ. Εδώ είναι οι δομές εξουσίας που θα μπορούσαν να είναι το προνόμιο των siloviki:

• Υπουργείο Εσωτερικών
• Υπουργείο Άμυνας
• ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
• Υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων
• Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας
• Ξένη υπηρεσία πληροφοριών
• Ερευνητική Επιτροπή της Ρωσικής Ομοσπονδίας

Για να μην χάνετε τα τελευταία νέα και να λαμβάνετε το καλύτερο περιεχόμενό μας,
εγγραφείτε δωρεάν στο κανάλι QuiFinanza Telegram: απλώς κάντε κλικ εδώ.

Η διαφορά με τους ολιγάρχες: πότε και πώς γεννήθηκαν τα σιλοβίκια

Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι μια πολύ νέα χώρα, Στον πάτο. Γεννημένος στις αρχές της δεκαετίας του ’90 (την ημέρα των Χριστουγέννων του 1991) από το διάλυση της Σοβιετικής Ένωσηςέχει ανοίξει στα δυτικά έθιμα καιοικονομία της αγοράς πολύ γρήγορα και αδιακρίτως. Με μια διαφορετική προσέγγιση, θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει μια πλούσια και πολιτιστικά προηγμένη μεσαία τάξη. Αντίθετα, ο πλούτος συγκεντρώθηκε στα χέρια λίγωνόπως υποδηλώνει η ελληνική προέλευση του ονόματός τους: οι ολιγάρχες (εδώ συγκεντρώσαμε τη λίστα με τους δέκα πλουσιότερους Ρώσους ολιγάρχες, με τον Αμπράμοβιτς «μόνο» δέκατο).

Πολύ πριν από τους ολιγάρχες, ωστόσο, οι σιλοβίκοι κυβερνούσαν ήδη στη Ρωσία. Και έτσι καταλήγει δύο ξεχωριστές ομάδες. Την εποχή της διαδοχής του Κρεμλίνου, που είδε τον Πούτιν να ηγείται του έθνους μετά τον Γέλτσιν, τα siloviki έχουν ενσωματωθεί σε κάθε κλάδο της ρωσικής εξουσίας. Αυτή η ομάδα των σούπερ δυνατός σταδιακά ανέλαβε ακόμη πιο αντιδραστικές θέσεις από τον πρόεδρό τουςαντίθεση στους εχθρούς – πραγματικό ή υποτιθέμενο, εσωτερικό ή εξωτερικό – της Ρωσίας. Δεν ήταν νέοι ηθοποιοί στη ρωσική πολιτική σκηνή, αλλά πραγματικοί επαγγελματίες της εξουσίας, «εκπαιδευμένοι» στη μέση της σοβιετικής εποχής.

Η ρωσική μυστική αστυνομία έχει μογγολική καταγωγή, αλλά είναι Ο Στάλιν που το καθιστά όργανο εξουσίας. Οι σοβιετικοί ηγέτες έφεραν επανάσταση στο μέγεθος και τα καθήκοντα του υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας. Οι δύο περιοχές συγχωνεύτηκαν σε μια ενιαία υπηρεσία, την Επιτροπή Κρατικής Ασφάλειας, πιο γνωστή ως Kgb. Ως εκ τούτου, το παρελθόν συνδέεται με το Πουτινιανό παρόν. Τα siloviki στην πραγματικότητα έχουν βρει κάτι περισσότερο από γόνιμο έδαφος στο Κρεμλίνο, όντας ένθερμα εθνικιστές και φανατικοί του α αποκατάσταση του ρωσικού μεγαλείου. Σαν να μην έφτανε αυτό, η ομάδα εκδηλώνεται ξενοφοβικές και αντισημιτικές τάσειςπροωθώντας ενεργά το ρόλο του Ορθόδοξη εκκλησία στη δημόσια ζωή.

Ωστόσο, υπάρχει μια «υβριδική» ομάδα στα μισά του δρόμου μεταξύ σιλοβίκων και ολιγαρχών, που λέγεται με κάπως γκροτέσκο τρόπο «Βιαστές». Πρόκειται για χαρακτήρες, κάποια πρώην KGB, με μεγάλη επιρροή (προνόμιο της πρώτης ομάδας) που έχουν συσσωρεύσει τεράστιο πλούτο (χαρακτηριστικό της δεύτερης). Δύναμη και χρήμαπεριττό να πούμε ότι τα συσσώρευσαν υπό την προεδρία του Πούτιν.

Ο άνδρας θεώρησε ο άτυπος αρχηγός των σιλοβίκων είναι ο πρώην μυστικός πράκτορας Igor Sechinτώρα διευθύνων σύμβουλος του πετρελαϊκού κολοσσού Rosneft. Θεωρείται ευρέως ως το δεύτερο πιο ισχυρό πρόσωπο στη Ρωσία και στενός σύμβουλος του Πούτιν.

Αν πεθάνει ο Πούτιν: το άνευ προηγουμένου σενάριο

Όποιος είναι σιλόβικο είναι εφ’ όρου ζωής. Βρίσκεται κατά τη διάρκεια και μετά την αποστολή του, ακόμη και στο τέλος της επαγγελματικής του ζωής. Όλα τα σιλοβίκια έλαβαν α ειδική εκπαίδευση, αλλά δεν είναι απαραίτητα στρατιωτικοί. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ρώσος κοινωνιολόγος Όλγα Κριστανόφσκαγια όρισε το καθεστώς Πούτιν ως ένα «Μιλιτοκρατία», όπου κυριαρχούσαν άτομα με αρχεία στη μυστική αστυνομία, τον στρατό και την επιβολή του νόμου. Άλλοι παρατηρητές μίλησαν ρητά για αυτό “Kgb-State”.

Δεδομένου ότι, σε αντίθεση με όσα λέγονται, η ιστορία γράφεται με το “αν”ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε. Αν ο Πούτιν πέθαινε σε μια μέρα ή αν συμβεί κάτι εντυπωσιακό, μπορούμε να πούμε ότι η κατάσταση δεν θα άλλαζε ούτε αμέσως ούτε σε ένα χρόνο. Γιατί αυτός ο κύκλος των ισχυρών, που διασκεδάζει δεσμούς και διασυνδέσεις με τα πιο διαφορετικά περιβάλλοντα της κοινωνίας, έχει συμφέρον να διατηρήσει αυτό το είδος καθεστώτος. Και πάνω από όλα έχει τα μέσα για να συμβεί αυτό.