Το κραχ του Χρηματιστηρίου γερμανική τράπεζα της 24ης Μαρτίου για την προκαταβολή 1,5 δισ. ομολόγου AT1 έχει ταράξει τις ευρωπαϊκές χρηματοπιστωτικές αγορές και όχι μόνο, αλλά κυρίως έχει στρέψει το προσκήνιο στην κατάσταση της υγείας ολόκληρου του συστήματος που εποπτεύεται από την Bundesbank.

Υπαρχει ΛΟΓΟΣ. Κρίνοντας από τα συγκεντρωτικά στοιχεία, οι γερμανικές τράπεζες δεν φαίνεται να τα πάνε καλά και ούτως ή άλλως έχουν καλή παρέα, καθώς και οι γαλλικές και οι ελληνικές τράπεζες εμφανίζουν ευάλωτα σημεία στους ισολογισμούς τους. Η προσέγγιση στην Ελλάδα, για τη Γερμανία, υπό το πρίσμα των αυστηρών συνθηκών που επιβάλλει Βερολίνο προς την Αθήνα την ώρα του τρόϊκαφαίνεται σαν νέμεσις, αλλά έτσι είναι.

ΑΣΦΑΛΕΣ ΔΙΚΤΥΟ

Εάν οι κανόνες που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή αποτελούν δίχτυ ασφαλείας για όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες, οι πιο πρόσφατες δοκιμές από γερμανικά και γαλλικά ιδρύματα δείχνουν διαφορετικό επίπεδο κεφαλαιακής σταθερότητας σε σύγκριση με την Ιταλία και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για Γερμανία Και Γαλλία ο δείκτης κάλυψης ρευστότητας είναι γύρω στο 145% ενώ για τις τράπεζες της ΕΕ ο δείκτης φτάνει το 162%. Αν και παραμένει μεταξύ των σημαντικότερων χρηματοπιστωτικών αγορών στο πλαίσιο της ΕΕ, ο γερμανικός τραπεζικός τομέας αγωνίζεται επίσης να παράγει κέρδη. Έτσι, ενώ η Ιταλία, με μόλις 12 σημαντικά πιστωτικά ιδρύματα, καταφέρνει να κλείσει με συνολικό ισολογισμό σε κέρδη σχεδόν 13 δισ., ο γερμανικός κλάδος, με διπλάσιο αριθμό τραπεζών, παλεύει να φτάσει τα 10 δισ. Η Γαλλία, παρά τους καλύτερους αριθμούς επιπλέον κερδών – που δημιουργούνται χάρη στη χρήση ευρωπαϊκών πιστωτικών γραμμών – αγωνίζεται να δημιουργήσει αξία για τους μετόχους και υποφέρει, μαζί με τη Γερμανία, από χαμηλή κερδοφορία. Το αυγοτάραχο (απόδοση ιδίων κεφαλαίων) δεν υπερβαίνει το 6% για τη Γαλλία και το 5% για τη Γερμανία, αλλά παραμένει πολύ κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ (7,5%). Ενώ κακά νέα και σήματα συναγερμού συσσωρεύονται στο εξωτερικό, από την ανάλυση που εκπόνησε ο Fabi με επικεφαλής Λάντο Σιλεόνι, προκύπτει μια θετική διάγνωση του ιταλικού τραπεζικού συστήματος: τα ιταλικά ιδρύματα ξεχωρίζουν ως τα πιο ανθεκτικά σε εξωτερικούς κραδασμούς, χάρη στην αυξημένη κερδοφορία τους σε συνδυασμό με υψηλότερα αποθέματα κεφαλαίου και ρευστότητας από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Και ενώ το πλαίσιο των επιτοκίων θα συνεχίσει να ευνοεί τον κλάδο, στηρίζοντας τα έσοδα και τα κέρδη του, η προσοχή τους επόμενους μήνες θα εξακολουθήσει να στρέφεται στη συγκράτηση του κόστους και τον περιορισμό της πιθανής επιδείνωσης της πιστωτικής ποιότητας. «Οι συνθήκες των ιταλικών τραπεζών είναι θετικές για τρεις λόγους: ελέγχους του Π.Χ, επαγγελματική ποιότητα ανώτατης διοίκησης και δέσμευση των εργαζομένων» παρατηρεί η Sileoni. «Όσοι εργάζονται στην τράπεζα έχουν αδιαμφισβήτητα προσόντα που θα αναγνωριστούν επαρκώς και ορίζουμε την πλατφόρμα για τις απαιτήσεις. Τότε θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις».

ΣΤΕΡΕΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Πράγματι, σε σύγκριση με τις μέσες αξίες της ζώνης του ευρώ, τα επίπεδα κερδοφορίας των ιταλικών τραπεζών το 2022 επιβεβαιώνουν μια καλή ικανότητα όχι μόνο να παράγουν κέρδη αλλά και να αμείβουν τους μετόχους τους σε σύγκριση με τους ευρωπαίους ανταγωνιστές. Το αυγοτάραχο για την Ιταλία βρίσκεται, μάλιστα, σε επίπεδο ίσο με 8,95% υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 7,50% και σε ευνοϊκή θέση σε σύγκριση με τη Γερμανία, τη Γαλλία και Πορτογαλία. Επίσης στην κατάταξη για κεφαλαιακή ισχύ και ρευστότητα, η Ιταλία βρίσκεται στην κορυφή μαζί με την Ισπανία και τα καλά νέα προέρχονται και από τους δύο δείκτες που βρίσκονται σε αξίες αντίστοιχα πάνω από 16% (Tier 1) και 175% (Δείκτης ρευστότητας). Για ολόκληρο το ιταλικό τραπεζικό σύστημα, η εικόνα του κόστους και της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων επιβεβαιώνει επίσης την αλλαγή πλεύσης σε σχέση με το παρελθόν. Χάρη στην εκκαθάριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στις εργασίες για το κόστος που έκαναν οι μεγάλοι όμιλοι τα τελευταία χρόνια, το επίπεδο κόστους/εσόδων και αυτό των μη εξυπηρετούμενων δανείων παραμένει χαμηλό κατά μέσο όρο (64,19% και 2,6% αντίστοιχα), αποδεικνύοντας ότι βρίσκονται σε καλή θέση να αντισταθούν σε επιδείνωση της πιστωτικής ποιότητας, εάν αυτό συμβεί τους επόμενους μήνες.

© ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΣΩΤΕΡΗΜΕΝΗ

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
στο Il Mattino