Guglielmo De Feis: ένας καταξιωμένος επαγγελματίας με αποδεδειγμένη νομική διοικητική κουλτούρα. Η ικανή γνώση των εδαφικών προβλημάτων που ωριμάζουν στο συνδικαλιστικό πλαίσιο στην πειθαρχία και προστασία του εργατικού δικαίου, η οποία και μέσω του «Tarenti Cives», σωματείου δικαστικού-οικονομικού πολιτισμού που δραστηριοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στην περιοχή, επιδιώκει το σκοπό της εμβάθυνσης κοινωνικά προβλήματα υπό το πρίσμα της ισχύουσας νομοθεσίας στο τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό σύστημα, καθώς και των κανόνων που διέπουν την οικονομική ανάπτυξη της εταιρείας.

Τον ρωτάμε γιατί Taranto Mediterranea:
Ο Τάραντας ήταν η πρωτεύουσα της Magna Graecia και σήμερα καλείται να ανακάμψει και να καλλιεργήσει την ίδια περηφάνια που του επέτρεψε να «χαρίσει το εσύ» στη μεγαλύτερη των δυνάμεων, τη Ρώμη. Τα τελευταία χρόνια συμμετείχα ενεργά στη συζήτηση που αναπτύχθηκε για τη μεσογειακή Ιταλία, συμμετείχα στη συντακτική συνέλευση του Federated Mezzogiorno, από την οποία προέκυψε ο αποφασιστικός ρόλος του πολιτικού και ομοσπονδιακού πολιτισμού, ο οποίος μπορεί και πρέπει να ασκηθεί με την ένωση αυτών των περιφερειακών δυνάμεων που μπορεί να επηρεάσει στην εδαφική διακυβέρνηση: «σκέψου σε συστήματα και κυβερνά σε έργα». Είναι η αντικειμενική σύνθεση που μπορεί να αποκαταστήσει την αξιοπιστία στην πολιτική, και στην κυβέρνηση της περιοχής του Τάραντα και γενικότερα του Νότου, εγκαταλείποντας το πρόσχημα της γκρίνιας του νοτισμού και προσεγγίζοντας τη βοήθεια και τις αποφάσεις άλλων, αναλαμβάνοντας συνειδητά τον ρόλο του πρωταγωνιστή. της δικής της μοίρας, στην κεντρική θέση της Μεσογείου, σε ένα νέο γεωπολιτικό πλαίσιο.

Δεν πιστεύετε ότι είναι ένα «φιλόδοξο» έργο; Άλλωστε μιλάμε για διοικητικό διαγωνισμό
Αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Δύο αντίπαλα στρατόπεδα, μια κινητικότητα μεταξύ των στρατοπέδων, και μέσα σε αυτά, ακατανόητη, ή ίσως κατανοητά υποκινούμενη από μια γενική απουσία πολιτικής, η οποία επομένως, ανεξάρτητα από την πρόταση, αλλά κυρίως από το όραμα της πόλης, της επικράτειας που θα διοικείται . Υπάρχει ανησυχία για μια σύγκρουση που εκτυλίσσεται στη βορειοανατολική Ευρώπη, η έκβαση της οποίας είναι αβέβαιη και ότι η διπλωματία δυσκολεύεται να μεσολαβήσει. Ωστόσο, οι συνέπειες είναι ήδη εμφανείς. Είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται ακόμη και πριν από τη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία, με έναν αυξανόμενο ρόλο της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η διαφορετική άποψη που περιμέναμε μέσα από την «ανατροπή Ιταλίας». Η χαρούμενη διαίσθηση του Claudio Signorile σχετικά με τη διαφορετική κεντρική θέση που αποδίδει η Ευρώπη στον Νότο ως η υλικοτεχνική πλατφόρμα της διευρυμένης Μεσογείου που εκτείνεται προς την Αφρική, ιδίως για τα προγράμματα ενεργειακής μετάβασης. Ο Τάραντας δικαιούται να έχει στρατηγικό ρόλο σε αυτή τη νέα διάσταση της Μεσογείου. Ένας ρόλος που η ΕΕ επόμενης γενιάς έχει αναγνωρίσει, αλλά πάνω από όλα το PNRR. Το Taranto Mediterranea έχει τη σωστή φιλοδοξία να εκπροσωπήσει αυτό το όραμα μιας μεσογειακής πόλης στη βάση της πολιτικής και διοικητικής του πρότασης.

Μια πόλη που έχει στόχο να βρίσκεται στο κέντρο διεθνών και ειδικών μεταφορώνΜε προσοχή στην καινοτομία, στην περιβαλλοντική, τεχνολογική και ενεργειακή μετάβαση, προάγοντας την τουριστική ανάπτυξη μιας περιοχής πλούσιας σε ποιοτική αγροτική παραγωγή και μεγάλες παραδόσεις φιλοξενίας, δεν μπορεί να αγνοήσει έναν σύγχρονο και λειτουργικό ρόλο των διοικητικών συστημάτων.
Πράγματι. Επιτρέψτε μου ένα απόσπασμα από τον Italo Calvino σύμφωνα με το οποίο ο πυρήνας μιας πόλης δίνεται από την απάντηση που μπορεί να προσφέρει σε μια ερώτηση, άρα και στην ανάγκη ενός πολίτη. Θα κάναμε λάθος αν σκεφτόμασταν αποκλειστικά τη χρήση τεχνολογικών καινοτομιών αιχμής, έχοντας αντ ‘αυτού να είναι αναγκαστικά μια ευκαιρία συνάντησης, ανταλλαγής και εμπλουτισμού με την ίδια την πόλη, για να γίνει κατανοητή στην πολυπλοκότητα και την απεραντοσύνη των μορφών και των πτυχών της. Η ελπίδα είναι ότι οι διαδικασίες ανάπτυξης των λεγόμενων «ευφυών πόλεων» εμπνέονται από ένα κοινό ιδανικό, που χαρακτηρίζεται από κοινωνικότητα και σχέση με την πλήρη έννοια, αποφεύγοντας τον εγωιστικό και ωφελιμιστικό εκφυλισμό. Υπό αυτή την έννοια, η τεχνολογία θα πρέπει να νοηθεί ως μέσο απλούστευσης και ανταλλαγής μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, ιδίως με σκοπό τη συμμετοχή των πολιτών στη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων, σίγουρα όχι ως σκοπό, πόσο μάλλον ως οικονομικό, στον οποίο πρέπει προσπαθούν και επιδιώκουν. όλη η κοινότητα.

Εντάξει, αλλά σε αυτό το σημείο, τίθεται αυθόρμητα το ερώτημα εάν η σύγχρονη έννοια μιας έξυπνης πόλης απαιτεί μερική αναθεώρηση της ιθαγένειας διοικητική, παραδοσιακά καθορισμένηως κυριότητα του πολίτη τόσο επί των αξιώσεων απόδοσης όσο και προστασίας έναντι της Διοίκησης.
Ο Bauman με το «The loneliness of the global civil», μπόρεσε να αναπαραστήσει τη μοναξιά που παράγει ο ατομικισμός. Σήμερα αυτή η μοναξιά φαίνεται να επιδεινώνεται ως συνέπεια της προοδευτικής και ασταμάτητης ψηφιοποίησης, η οποία οδηγεί πολλούς χρήστες στην κοινωνική απομόνωση, συνειδητοποιώντας, από ορισμένες απόψεις, τον κίνδυνο μετατροπής του πολίτη σε απλό καταναλωτή. Η γραφειοκρατία παραμένει το εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί, επίσης μέσω της εφαρμογής καινοτόμων τεχνολογιών και νέων μορφών συμμετοχής των πολιτών στη μέριμνα του δημόσιου συμφέροντος. Σε αυτό το πλαίσιο, μια λύση θα μπορούσε να είναι η ενίσχυση των εργαλείων σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), με σκοπό την ενθάρρυνση της διοίκησης να υιοθετήσει μια αποτελεσματική προσέγγιση ικανή να προσδιορίσει τα κριτήρια σκοπιμότητας του έργου και, κυρίως, τα αναμενόμενα οφέλη. (όχι μόνο οικονομική) της επένδυσης. Η έξυπνη πόλη που προτείνουμε πρέπει να μπορεί να υφαίνει, στο παρασκήνιο, μια διακυβέρνηση που να είναι στο ύψος του στόχου, με τέτοιο τρόπο ώστε να αναπτύξει ένα σαφές και ομόφωνα κοινό όραμα για την ιδέα της ευημερίας άλλων τοπικών κοινότητες που αναπτύσσουν παρόμοια έργα. Επιστρέφει καθώς βλέπει την έννοια της «σκέψης βάσει συστημάτων και διακυβέρνησης από έργα. Υπό αυτή την έννοια, το έδαφος στο οποίο θα πειραματιστούν νέα μοντέλα διακυβέρνησης, βελτιστοποιώντας τις επενδύσεις και εμπλέκοντας ιδιωτικές εταιρείες, επίσης μέσω μεθόδων σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι και η οδηγία 2014/24 / ΕΕ για τις προμήθειες, η οποία στο άρθ. 31 εισάγει το ινστιτούτο της εταιρικής σχέσης για την καινοτομία, δηλαδή μια συγκεκριμένη διαδικασία που επιτρέπει την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων, υπηρεσιών ή έργων που δεν είναι ακόμη διαθέσιμα στην αγορά. Υπό αυτή την έννοια, θα ήταν επιθυμητό, ​​σε συμφωνία με το OO SS, να ιδρυθεί στον Τάραντα μια μόνιμη σχολή της ΠΑ με μαθήματα εξειδίκευσης και επανάληψης, για ένα νομοθετικό και ρυθμιστικό αντικείμενο, σε συνεχή εξέλιξη. Θα ήταν ένα τρομερό εργαλείο, χρήσιμο για τη διαμόρφωση διευθυντικών θέσεων, ταυτόχρονα ανοιχτό στην ιδιωτική διοίκηση εταιρειών που επιθυμούν να συνδεθούν λειτουργικά με τη Δημόσια Διοίκηση. Αυτό το μέσο θα είχε σίγουρα εδαφική και εξωεδαφική αξία.

Με αυτούς τους απόλυτα καινοτόμους σκοπούς θα σας δούμε στο Δημοτικό Συμβούλιο;
Αυτό, όπως γνωρίζετε, θα το αποφασίσουν οι ψηφοφόροι. Για ένα πράγμα πάντως είμαι σίγουρος. Θέλω οι ψηφοφόροι που επιλέγουν να με ψηφίσουν να το μάθουν αμέσως. Σκοπεύω να παίξω τον ρόλο μου στη δημοτική συνέλευση. Πιστεύω ότι πρέπει να του δώσουμε πίσω τον ρόλο του και ότι ο νόμος του αναθέτει: το ανώτατο αντιπροσωπευτικό όργανο της τοπικής κοινωνίας και εκφραστή της κοινωνικής ζήτησης. Το πολιτικό-διοικητικό όργανο ελέγχου της τοπικής αρχής, εκφραστής του κοινωνικού αιτήματος και μόνιμος ερμηνευτής της λαϊκής βούλησης. Η καθοδηγητική λειτουργία συνίσταται στη συμμετοχή του Συμβουλίου στον καθορισμό των πολιτικοδιοικητικών σκοπών του οργάνου που, αποτελώντας τα καθοδηγητικά κριτήρια της πολιτικής και διαχειριστικής δράσης του Δήμου, δεσμεύουν ουσιαστικά τον Δήμαρχο, τον Πρόεδρο, τους Συμβούλους, οι διευθυντές και οι προϊστάμενοι των υπηρεσιών . Η λειτουργία ελέγχου έχει τη μορφή παρακολούθησης της δραστηριότητας των πολιτικών και γραφειοκρατικών οργάνων προκειμένου να διαπιστωθεί η αντιστοιχία τους με την πολιτική-διοικητική διεύθυνση της οντότητας. Αν όντως μπορέσουμε να επιστρέψουμε αυτόν τον ρόλο στο Δημοτικό Συμβούλιο, θα ήταν εξαιρετικό αποτέλεσμα να εγγυηθούμε το πρόγραμμα που πρότεινε ο Δήμαρχος και που επέλεξαν οι πολίτες.

(αυτοδιαχειριζόμενος χώρος)