Το δίχτυ κατεβαίνει στο νερό, όπου ήδη ανακατεύεται η τσιπούρα. Όταν ξαναβγεί τα ψάρια φαίνονται τρελά: αγωνίζονται (ή προσπαθούν) ενώ λαχανιάζουν και συνθλίβονται από το βάρος των άλλων ψαριών από πάνω τους. Συνεχίζουν να κινούνται, απελπισμένα, ακόμα κι όταν τους ρίχνουν στις δεξαμενές πάγου. Που γίνεται αμέσως ροζ: οι τσιπούρες τραυματίζονται και αιμορραγούν. Θα συνεχίσουν να ταράζονται μέχρι που το κρύο θα τους ακινητοποιήσει. Αλλά πριν πεθάνει (από ασφυξία ή κρυοπαγήματα) μπορεί να χρειαστούν έως και 40 λεπτά.
Είναι στην Ελλάδα, σε μια από τις εντατικές φάρμες από τις οποίες προέρχονται οι μισές τσιπούρες και λαβράκια που καταναλώνονται στην Ιταλία. Οι εικόνες προέρχονται από μια νέα έρευνα της Be Animals, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το We Animals Media (εδώ το πλήρες βίντεο). Είναι σαφές ότι η απουσία αναισθητοποίησης στη φάση της θανάτωσης συνεχίζει να προκαλεί αδικαιολόγητη ταλαιπωρία στα ψάρια – σχολιάζει η Simone Montuschi, πρόεδρος της οργάνωσης για τα δικαιώματα των ζώων – εδώ και χρόνια καταγράφουμε σκληρές πρακτικές σφαγής όπως αυτή, ακόμη και σε ιταλικές φάρμες.
Η ασφυξία σε νερό και πάγο είναι η πιο κοινή μέθοδος που χρησιμοποιείται να σκοτώσει λαβράκι και τσιπούρα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα κράτη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας. Και αυτό, ακόμη κι αν ο κανονισμός της ΕΕ για την προστασία των ζώων κατά τη θανάτωση επαναλαμβάνει ότι, τη στιγμή της θανάτωσης, ακόμη και τα ψάρια πρέπει να απαλλαγούν από τον πόνο, το άγχος ή την ταλαιπωρία που μπορεί να αποφευχθεί.
Στο βίντεο μπορείτε να δείτε δεκάδες κλουβιά που βρίσκονται κοντά στις ελληνικές ακτές, με εκατοντάδες χιλιάδες ψάρια στριμωγμένα μέσα τους. Το λαβράκι και η τσιπούρα μπορούν να περάσουν έως και 2 χρόνια σε αυτές τις γυμνές, υπερπλήρες κατασκευές, όπου κάνουν κύκλους άσκοπα. Στερείται ερεθισμάτων και ο χώρος που χρειάζεται για να κινηθεί ελεύθερα. Οι εικόνες δείχνουν νεκρά ψάρια να επιπλέουν στην επιφάνεια: κατά τη φάση ανάπτυξης το ποσοστό θνησιμότητας για το λαβράκι και τη τσιπούρα που εκτρέφονται στη Μεσόγειο μπορεί να φτάσει το 15-20% – όπως επίσης αναφέρουν οι υπεύθυνοι των εκμεταλλεύσεων που ερευνήθηκαν. Οι μισοί από τους θανάτους προκαλούνται από την εξάπλωση της ασθένειας.
Και η ταλαιπωρία των ψαριών (που επιβεβαιώνεται από αρκετές μελέτες θαλάσσιων βιολόγων και επιστημόνων) δεν είναι το μόνο κρίσιμο στοιχείο αυτών των εκμεταλλεύσεων. Η υδατοκαλλιέργεια έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για την ευημερία των ζώων, αλλά και για το περιβάλλον – υπογραμμίζει από το Being Animals – Τα θαλάσσια κλουβιά είναι ανοιχτά συστήματα παραγωγής που απελευθερώνουν οργανικά απόβλητα, υπολείμματα φαρμάκων και χημικές ουσίες στο νερό, βλάπτοντας το περιβάλλον οικοσύστημα. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι Το λαβράκι και η τσιπούρα είναι σαρκοφάγα είδη: για να παραχθεί ένα κιλό ψάρια εκτροφής χρειάζονται έως 2 κιλά ζωοτροφήςαποτελείται από σχεδόν το ένα τρίτο των ιχθυάλευρων και λαδιού από τη βιομηχανική αλιεία εκατομμυρίων και εκατομμυρίων άγριων υδρόβιων ζώων.
Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε την αντίληψη που έχουμε για τα ψάρια και τον τρόπο εκτροφής τους – καταλήγει ο σύλλογος – Μια αλλαγή που πρέπει να επηρεάσει ολόκληρη την κοινωνία, από τους καταναλωτές έως τη διανομή μεγάλης κλίμακας. Για το λόγο αυτό, με τη διάδοση αυτής της νέας έρευνας, επαναλανσάρουμε την καμπάνια μας #AncheiPesci, με την οποία απευθυνόμαστε και στα ιταλικά σούπερ μάρκετ ώστε να υιοθετήσουν μια εταιρική πολιτική με στόχο την προστασία της ευημερίας αυτών των ζώων στις αλυσίδες εφοδιασμού τους.
Εκεί Η Ελλάδα είναι ο κύριος παραγωγός λαβράκι και τσιπούρας στην Ε.Ε. Στην Ιταλία, μόνο το 2019 εισήχθησαν περίπου 67.000 τόνοι από αυτά τα δύο είδη, εκ των οποίων σχεδόν οι 36.000 από την Ελληνική Χερσόνησο. Το λαβράκι και η τσιπούρα είναι τα κύρια είδη που καταναλώνονται στη χώρα μας, τόσο σε όγκο όσο και σε αξία. Η παραγωγή στα τοπικά ύδατα καταφέρνει να καλύψει μόνο το 15% της εθνικής ζήτησης, γι’ αυτό και η Ιταλία είναι η πρώτη αγορά προορισμού για τις ελληνικές εξαγωγές στην Ευρώπη.
11 Μαΐου 2021 (αλλαγή 14 Μαΐου 2021 | 11:13 π.μ.)
© ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ
“Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια.”
