Σε αναλυτική δήλωση που έκανε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anatoly, ανέφερε ότι «η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης ήταν μια από τις μεγαλύτερες διπλωματικές επιθέσεις στην ιστορία της Τουρκίας», ενώ έγινε το προκλητικό σχόλιο ότι η Άγκυρα «αποκάλυψε επίσημα τα σύνορά της στην την ανατολική Μεσόγειο».

κακή ερμηνεία Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της ΘάλασσαςΤο Anadolu υποστηρίζει την υπογραφή παράνομης συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης το 2019, υποστηρίζοντας ότι είναι μια τουρκική απάντηση στις «μονομερείς ενέργειες» Ελλάδας και Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.

«Η Τουρκία υπέγραψε δεύτερη συμφωνία με τη Λιβύη» [occupied Northern Cyprus] Στη δικαιοδοσία των θαλάσσιων ζωνών θεωρείται σημαντικό επίτευγμα για τις πολιτικές της στην Ανατολική Μεσόγειο και θεωρείται μεγάλη νίκη της τουρκικής διπλωματίας.

«Από την άλλη πλευρά, αυτή η συμφωνία είναι μια ισχυρή απάντηση στις μονομερείς ενέργειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για έλεγχο της θαλάσσιας δικαιοδοσίας από το 2003, ενεργώντας ως αποκλειστικός ιδιοκτήτης του νησιού και αντίθετη προς την αρχή της δικαιοσύνης.

«Η Τουρκία, η οποία υποστηρίζει τη δίκαιη διανομή στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, επαναλαμβάνει την έκκλησή της για μια διεθνή διάσκεψη με τη συμμετοχή όλων των παραγόντων στην Ανατολική Μεσόγειο με κάθε ευκαιρία».

Ο Ανατόλι συνεχίζει να διαδίδει τουρκικές θέσεις, υποστηρίζοντας ότι συμμορφώνονται πλήρως με το διεθνές και ναυτικό δίκαιο στο πλαίσιο της ιστορίας «Γαλάζια Πατρίδα» και ερμηνεύοντάς τις σύμφωνα με τις πρακτικές της Άγκυρας.

Μεταξύ άλλων, το άρθρο αναφέρει: «Το εύρος των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας (ΑΟΖ) είναι σημαντικό λόγω της παρουσίας της Συρίας, του Λιβάνου, του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Λιβύης και της Ελλάδας. [occupied Northern Cyprus] Στα ανατολικά βρίσκεται η Κυπριακή Δημοκρατία. Μεσόγειος εκτός Τουρκίας.

Ενώ η Τουρκία προσπαθεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της στην περιοχή στο διεθνές δίκαιο εδώ και πολλά χρόνια, ο περιορισμός των πόρων υδρογονανθράκων και η ανακάλυψη πόρων υδρογονανθράκων στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου άρχισαν να έρχονται στο προσκήνιο στις αρχές της δεκαετίας του 2000. δράση σε αυτόν τον τομέα.

Αν και το Κυπριακό δεν μπόρεσε να επιλυθεί, οι Τουρκοκύπριοι αγνόησαν τα ίσα δικαιώματα και υπέγραψαν συνοριακές συμφωνίες με την Αίγυπτο το 2003, τον Λίβανο το 2007 και το Ισραήλ το 2010.

«Η Τουρκία και [occupied Northern Cyprus] Αντιτάχθηκε σθεναρά σε αυτές τις συμφωνίες για διάφορους λόγους, ιδίως την παραβίαση των δικαιωμάτων της υφαλοκρηπίδας, και προειδοποίησε τις χώρες της περιοχής να μην υπογράψουν αυτές τις συμφωνίες.

Με το Φόρουμ Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου που ιδρύθηκε από την Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ στο Κάιρο, προσπάθησαν να εξαλείψουν στοιχεία όπως η Τουρκία, η Λιβύη και ο Λίβανος.

«Η Κύπρος αξιολόγησε το νησί ως «ηπειρωτική χώρα» και έκανε συμφωνίες οριοθέτησης σύμφωνα με την «αρχή της ισότητας» στις συναντήσεις της με τις χώρες της περιοχής, αλλά η πολιτική ισότητας θεωρήθηκε γενικά ως σύνορο ή αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ).

«Σύμφωνα με την αρχή της «ίσης κατανομής», η οποία είναι θεμελιώδης διάταξη του διεθνούς δικαίου, λιγότερη υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ μπορεί να παρέχεται στα νησιά σε σύγκριση με την χερσαία έκταση.

«Σε αυτό το στάδιο λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες, όπως το μέγεθος των νησιών, το μήκος των περιθωρίων τους, η τοποθεσία και η απόστασή τους από την ηπειρωτική χώρα».

Διαβάστε ακόμα: Τούρκος αρχηγός αντιπολίτευσης: Ο βασικός μισθός στην Ελλάδα είναι σχεδόν 3 φορές υψηλότερος από την Τουρκία που ζει στη φτώχεια;