Η συνάντηση Μελόνι-Νετανιάχου μεταξύ αερίου και στρατηγικής συνεργασίας

Η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε πριν από δύο ημέρες μεταξύ των αρχηγών της ιταλικής και της ισραηλινής κυβέρνησης, Τζόρτζια Μελόνι και Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ήταν η κατάληξη μιας σειράς αποφασιστικών διεθνών συζητήσεων. Σε ένα πλαίσιο που βλέπει μια βαριά κλιμάκωση της σιωνιστικής βίας στην Παλαιστίνη, ο πρωθυπουργός του Τελ Αβίβ έφτασε στην Ιταλία για να συζητήσει ορισμένους κεντρικούς φακέλους στις σχέσεις με τη Ρώμη.

Αρχικά θεωρήθηκε ότι η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ θα ήταν επίσης υπό συζήτηση, αλλά τουλάχιστον δημόσια δεν έγινε καμία αναφορά. Όπως δεν έγινε αναφορά στην πυρηνική ενέργεια του Ιράν, που θεωρείται κρίσιμη απειλή, πολύ περισσότερο τώρα που το Ιράν και η Σαουδική Αραβία φαίνεται να θέλουν να εξομαλύνουν τις σχέσεις τους, εν μέρει χάρη στην κινεζική διπλωματική εργασία.

Στην τελική συνέντευξη Τύπου, οι δύο αρχηγοί κυβερνήσεων υπογράμμισαν αντ’ αυτού άλλα θέματα στα οποία θέλουν να ενισχύσουν τη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών. Πρώτα από όλα το εμπόριο φυσικού αερίου, δεδομένου ότι η Ιταλία προσπαθεί να εξαλείψει την εξάρτησή της από το ρωσικό με κάθε δυνατό τρόπο.

Η εγκατάσταση νέων πλοίων επαναεριοποίησης, καθώς και οι αποστολές στην Αλγερία και την υπόλοιπη Αφρική εξυπηρετούν αυτόν τον σκοπό, αλλά και για να δώσουν στη χερσόνησο νέο ρόλο στο γεωοικονομικό σενάριο και στη διευρυμένη Μεσόγειο. Το πρωί ο Νετανιάχου συνάντησε τον Αδόλφο Ούρσο στο Οικονομικό Φόρουμ για τις επιχειρήσεις και τον υπουργό κατασκευασμένο στην Ιταλίαεπανεπιβεβαίωσε την επιθυμία να γίνει η Ιταλία α κόμβους του ευρωπαϊκού αερίου.

Τον περασμένο Ιούνιο ο Ντράγκι είχε ήδη επισκεφθεί το Ισραήλ για να μιλήσει για την ενέργεια και το έργο του αγωγού φυσικού αερίου Eastmed. Πρόκειται για υποθαλάσσιους αγωγούς μήκους 1.900 χιλιομέτρων που θα συνέδεαν τα κοιτάσματα στην ανατολική Μεσόγειο με τη γραμμή Ποσειδώνα που ήδη συνδέει Ελλάδα και Ιταλία.

Η ανάπτυξη αυτής της στρατηγικής υποδομής υποστηρίζεται, μεταξύ άλλων, από την ιταλική Edison, που ελέγχεται από τη γαλλική EDF, και από την ENI, η οποία μπορεί να υπερηφανεύεται για τη συμμετοχή σε δραστηριότητες εξερεύνησης και εξόρυξης στα ανοικτά των ακτών της Μέσης Ανατολής. Μια περιοχή όπου η κούρσα του φυσικού αερίου έχει επίσης αναζωπυρώσει τις διαφωνίες για τα δικαιώματα εκμετάλλευσης, οι οποίες δημιουργήθηκαν εδώ και αρκετό καιρό, ειδικά με την Τουρκία.

Όπως συνέβη σε πολλά από τα διπλωματικά τραπέζια τους τελευταίους μήνες, και σε αυτή την περίπτωση η ENI είναι ο πρωταθλητής του επιχειρηματικού πνεύματος της οποίας τα συμφέροντα καθοδηγούν τις συμφωνίες. Αναφερόμενος απευθείας από τον ίδιο τον Νετανιάχου, θα έχει σίγουρα μια τιμητική θέση στη διακυβερνητική σύνοδο κορυφής που θέλουν να διοργανώσουν η Ιταλία και το Ισραήλ μέσα σε λίγους μήνες, δέκα χρόνια μετά την τελευταία.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός λοιπόν κάλεσε τη Μελόνι στην Ιερουσαλήμ, «συνοδευόμενη από 50 ή 100 κορυφαίες εταιρείες», με φιλόδοξους στόχους όχι μόνο για το φυσικό αέριο. Οι τομείς στους οποίους θέλουμε να επεκτείνουμε τη στρατηγική συνεργασία είναι επίσης αυτοί της τεχνητής νοημοσύνης και αυτού που έχει οριστεί ως «γεωργία 4.0», με ιδιαίτερη προσοχή στα προβλήματα ξηρασίας.

Αυτή η συγκεκριμένη αναφορά ενισχύει την ιδέα, που ξεκίνησε από ορισμένους αναλυτές για παράδειγμα στο Formiche.net, για την οποία η κυβέρνηση Μελόνι εργάζεται για να γίνει το τρίτο I του διακυβερνητικού φόρουμ I2U2. Αυτή η συμφωνία ενώνει το Ισραήλ, την Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τις ΗΠΑ και το πρώτο κοινό ανακοινωθέν του Ιουλίου 2022 αναφέρει τον σκοπό των «κοινών επενδύσεων και νέων πρωτοβουλιών στους τομείς του νερού, της ενέργειας, των μεταφορών, του διαστήματος, της υγείας και της επισιτιστικής ασφάλειας». .

Όλοι οι κόμβοι που έκαναν δικαστήριο στη συνάντηση Μελόνι-Νετανιάχου αλλά και στις διπλωματικές αποστολές των τελευταίων ημερών στην Ινδία και τα ΗΑΕ. Η ιδέα ότι η Ιταλία θέλει να παίξει αυτόν τον ρόλο στην ευρωατλαντική διάσταση, ως κόμβος φυσικού αερίου για την ενεργειακή αυτονομία της ΕΕ και ευρωπαϊκό τερματικό μιας πολιτικοστρατιωτικής ζώνης που συνδέει την Κίνα από τη διευρυμένη Μεσόγειο στον Ινδο-Ειρηνικό, γίνεται όλο και περισσότερο. πόδι.

Το αν θα πετύχει αυτή η επιχείρηση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά και από το επίπεδο της σύγκρουσης και τις στρατηγικές εναλλακτικές υποθέσεις που θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε. Για να αποτρέψουμε τη χώρα μας από το να γίνει ένας διάδρομος υποδομής που έχει καταστραφεί από την πείνα των απολιθωμάτων και την ήδη εμφανή λειτουργία της ως στρατιωτικό φυλάκιο των συμφερόντων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ από την περαιτέρω εκτόξευση.

– © Δυνατότητα αναπαραγωγής ΜΕ ΤΗΝ ΡΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ του CONTROPIANO

Τελευταία τροποποίηση:

τύπος

Kiriakos Marallis

"Ερασιτέχνης ταραχοποιός. Μουσική πρωτοπόρος. Απόλυτος μπυραρολικός. Φανατικός της τηλεόρασης. Φανατικός του κακού φαγητού."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *