Ο ποιητικός ορίζοντας του Προέδρου του Quasimodo Literary Café της Modica, Domenico Pisana, συνεχίζει να βρίσκει χώρο σε διεθνές επίπεδο σε ξένα βιβλία, περιοδικά και blog.
Για να ασχοληθεί με τον ποιητή Modica ήταν Μαρλέν Πασίνι της Πόλης του Μεξικού, ποιητής, συγγραφέας, πτυχιούχος Λογοτεχνίας και με Δίπλωμα Αναγεννησιακής Ιστορίας καθώς και συγγραφέας διαφόρων συλλογών ποιημάτων, και Aziz Mountassir, συγγραφέας πέντε συλλογών ποιημάτων, συγγραφέας και διδάκτορας φιλοσοφίας που ζει στην Καζαμπλάνκα, καθώς και Πρόεδρος του διεθνούς φόρουμ δημιουργικότητας και ανθρωπιάς και συντονιστής στη Βόρεια Αφρική του UWMC (United World Movement Children).
Ο Pasini και ο Mountassir έχουν συμπεριλάβει τον Domenico Pisana στον αγγλικό τόμο Ποιητικές φωνές του κόσμου, Τομ. II, Editorial Berkana, παρεμβάλλοντας μια σημείωση για την ποιητική του και κάποια ανέκδοτα ποιήματα, όπως π.χ Μην κλείνεις τη φωνή σου μι Σήκωσέ με σε φτερά αετού ενάντια σε κάθε βία, το οποίο αναφέρουμε παρακάτω στα ιταλικά:

Μην κλείνεις τη φωνή σου
(Αφιερωμένο στις γυναίκες της Καμπούλ)

Χάνομαι; εξαφανίζεται
γυναικεία ανάσα
και η μαλακή απόσταση με χαλαρώνει.

Δεν ξέρω τι χτυπάει η καρδιά:
τρεμάμενος πλανήτης ομορφιάς και αγριότητας
θρυμματίζεται και ενσωματώνεται μέσα μου. Δεν θα είναι,
αδύναμα λόγια, η ώρα της βίας
να τραγουδήσει τραγούδια του θανάτου? η φωνή
ηρεμεί με γρήγορους συναγωνισμούς:
μεταξωτό άγγιγμα χεριών
στις καρδιές των αναστάσεων.

Ούτε μια μέρα, ούτε ένα βράδυ με λόγια
αιωρείται στο κενό, ούτε παλινδρόμηση
των αρχαίων μαχών? μόνο ο άνεμος
των αμοιβαίων ματιών καμπυλώνεται στα κρυφά
ίνες και ισοπεδώνει την ψυχή
στα ξόρκια της ελπίδας.

Οι συλλαβές της αλήθειας κόβουν νεκρό ξύλο:
στους χορούς της αγοράς οι γυναίκες λυτρώνουν
τραγωδίες, σπρώχνουν το φεγγάρι σαν άνεμος
αθώος, αποκάλυψε την επιθυμία να είσαι εκεί,
που εμφανίζεται ακόμα και στην ομίχλη. Ημερομηνίες
Μας φθείρουν, αναμιγνύουν τσαλακωμένες τελετουργίες.
ίσως η επιμονή παραμένει, ίσως η ομορφιά,
η ιστορία μιας μέρας στο chiaroscuro.

Στα φτερά του αετού ενάντια σε κάθε βία

Σήκωσε με
su ali d’aquila
να επαναφέρει τον κλεμμένο ανθρωπισμό
στις καρδιές των προσώπων που σκουπίζονται από θυμό,
παραδώστε τριαντάφυλλα χωρίς αγκάθια, χτίστε
με χέρια ελαφριές κλωστές ελπίδας
και δώσε πίσω το χαμόγελο του ονείρου.

Σήκωσε με
σε νησιά αφημένα στη θάλασσα της μοναξιάς
να υψώνουμε χρωματιστά ακλόνητες γέφυρες,
πλεύστε τη θάλασσα της παραμορφωμένης ομορφιάς
και αγκάλιασε το τόξο που εκτοξεύει προφητείες
της ειρήνης προς το αύριο.

Κάποιοι λένε ότι η γη είναι δυνατή στους θρόνους της,
στην κυριαρχία και στη δύναμη των λέξεων
που κόβει την αλήθεια? άλλοι λένε τον ουρανό
δεν έχει φωνή να παρηγορήσει τη μιζέρια και την αλλαγή
η μοίρα των ψυχών που έγιναν πέτρες. Για μένα ο ήλιος
προέρχεται από την αγάπη που καίει το σανό
αδιαφορία, ειρήνη από την κάλπη της δικαιοσύνης
που σύρουν ενώσεις λαών στο δρόμο.

Κανείς να μην επιτρέψει στον εχθρό
να κλέψουν τον άνθρωπο, το βλέμμα της αυγής
που ξέρει να διακρίνει την καταστροφή και τον θρίαμβο, τη σοφία
που δεν χάνει την αίσθηση του, την εμπιστοσύνη που ριζώνει
στο κουράγιο που δίνει το Άπειρο περπατώντας
στα χνάρια του πεπερασμένου μας.

Ο τόμος που επιμελήθηκε η Marlene Pasini και ο Aziz Mountassir (βρίσκεται στο Amazon στον παρακάτω σύνδεσμο
https://www.amazon.com.mx/Poe…/dp/B09KZSXR8P/ref=sr_1_1…) περιλαμβάνονται και στους 47 ποιητές από διάφορα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, της Κολομβίας, της Αιγύπτου, του Περού, της Πολωνίας, της Παλαιστίνης, του Μεξικού , Ινδία, Ελλάδα, Ρουμανία, Ισπανία, Ρωσία, Αλβανία και Μακεδονία.
Επίσης το Μακεδονικό περιοδικό “Contemporari Dialogues Η 21/9 ενδιαφέρθηκε πρόσφατα για την ποιητική του Domenico Pisana. Ήταν Daniela Andonovska Trajkovska, ποιητής και καθηγητής Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Μπίτολα, ε Biljana Biljanovska, συγγραφέας, ποιητής, δοκιμιογράφος, ανεξάρτητος αναλυτικός δημοσιογράφος (ελεύθερος επαγγελματίας) καθώς και πτυχιούχος γαλλικής λογοτεχνίας και πολιτισμού, με ειδίκευση στην Ανώτατη Σχολή Διερμηνέων και Μεταφραστών στο Μιλάνο και στο Πανεπιστήμιο Γλώσσας και Λογοτεχνίας στη Σιένα, και μεταφραστής Ιταλών συγγραφέων , μεταξύ αυτών όπως ο Antonio Gramsci (Πρώιμα γραπτά), ο Curzio Malaparte (Το δέρμα), ο Leonardo Sciascia (Cornacchie), ο Alberto Moravia (Σουρεαλιστικά σατιρικά παραμύθια).
Η Andonovska Trajkovska και η Biljana Biljanovska μετέφρασαν και δημοσίευσαν ποιήματα από τη συλλογή του Domenico Pisana «Μεταξύ ναυαγίου και ελπίδας“, Εκδόθηκε από την Europa Edizioni στη Ρώμη· μια συλλογή που φέρει τον πρόλογο της Graziella Corsinovi, καθηγήτρια ιταλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Γένοβας, και την οποία ο Pisana έχει ήδη παρουσιάσει σε Modica, Trapani, Rosolini, Ispica, Pozzallo, Acate, Syracuse, Catania , Gubbio· μια συλλογή που -όπως γράφει ο Ρωμαίος ποιητής και κριτικός Maurizio Soldini- «στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε μια φιλοσοφική παράδοση, η οποία ξεκινά από πολύ μακριά από τον κλασικό πολιτισμό για να περάσει – από τον Νίτσε και τον Χάιντεγκερ, αλλά χωρίς να περιφρονεί τους Bloch, Adorno, Horkheimer. και άλλοι, – να πήξουμε γύρω από την υπαρξιστική και προσωποκρατική παράδοση ξεκινώντας από τον Κίρκεγκωρ».
Τελικά ήταν ο Βούλγαρος ποιητής Μπίσερ Μπόιτσεφ να μεταφράσει πέντε αδημοσίευτα ποιήματα του Pisana δημοσιεύοντας τα στο site “Λογοτεχνικός κόσμος“. Ο Bisser Bojchev εργάζεται στον τομέα του πολιτισμού στην πόλη Scivacevo συνεργαζόμενος στη δημιουργία πολλών ταινιών, συμπεριλαμβανομένης της “Ένα ταξίδι στην Αυστραλία” (σκηνοθέτης – Emil Atanassov), 2003· “Ganio Balkanski είναι πίσω από την Ευρώπη” (σκηνοθέτης – Ivan Nicev), 2003; “Tempo per donne” (σκηνικό, σκηνοθεσία και παραγωγή – Ilia Kostov), ​​2006; “Slancevo” (σκηνικό, σκηνοθεσία και παραγωγή – Ilia Kostov), ​​2010; “Cinema in viaggio” ( σκηνικό, σκηνοθεσία και παραγωγή – Ilia Kostov), ​​2017, καθώς και συγγραφέας των συλλογών ποιημάτων: “Un libretto” (εκδοτικός οίκος “Kifi”, Σόφια), 1994; “Pagine” (εκδοτικός οίκος “Kancev e Soci “, Σόφια), 1996; “Una cosa naturale” (εκδοτικός οίκος “Jajda”, Σλίβεν), 2000. “Μετά τη βροχή” δίγλωσσο (βουλγαρικά – ιταλικά). Ποιήματα του Πιζάνα μεταφρασμένα και δημοσιευμένα στον βουλγαρικό ιστότοπο “Λογοτεχνικός κόσμος“(Https://literaturensviat.com/?p=181374 …) υπάρχουν πέντε: Όταν έρθεις να με δεις, δώσε μου τη μέρα μου, ανάμεσα στη μνήμη και τον αποπροσανατολισμό. Βάκιλος τον χειμώνα του 2020, Με το βλέμμα στο σταυρό. Από αυτά προτείνουμε το πρώτο:

ΟΤΑΝ ΜΕ ΒΡΕΙΣ / Quando verrai a trovarmi

Όταν έρθεις να με δεις, άγγιξέ με
σαν τη σιωπή της αυγής, φίλησέ με
με τα χείλη μιας αδερφής, μιας ταξιδιωτικής φίλης
από ένα μακρύ μονοπάτι φωτός, άγγιξέ με
σαν πρωινή δροσιά?

μη με απαγάγεις σαν κλέφτη τη νύχτα
αλλά κοίταξέ με με το χαμόγελο ενός αγγέλου,
κουλουριάζει τις δυσκολίες μιας ζωής
και οι χαρές έμειναν κλεισμένες στο δωμάτιο των ονείρων.

Όταν έρχεσαι να με δεις, μην είσαι
άνεμος ή καταιγίδα ή καταιγίδα, μόνο ένα τρυφερό χάδι
σε μια σπειροειδή πτήση, ένας ψίθυρος από φύλλα
συνοδεύεται από την αδύναμη παρόρμηση των στοργών.

μόνο μια ματιά στον παράδεισο στην ελπίδα
ενώ η ζωή λιώνει νωχελικά στο ηλιοβασίλεμα,
στριμώχνεται σαν σπουργίτι στα στέφανα των στεγών
το άπειρο αφήνει τον εαυτό του να αγκαλιαστεί
και η αβεβαιότητα τραγουδάει το τελευταίο της τραγούδι.

Πότε θα έρθεις να με επισκεφτείς,
το αηδόνι θα εγκαταλείψει το τραγούδι
και κλαδιά ελιάς θα πετάξουν στον ουρανό
πάνω στους χαρταετούς της ελπίδας. Τα δάκρυα
θα μετατραπούν σε χαρά, τα παιδιά θα ξεκουραστούν
ησυχία στο στήθος των μητέρων
και χαρμόσυνα νέα οι κήρυκες
θα διακηρύξουν στους δρόμους.

«Εκφράζω τις βαθύτερες ευχαριστίες μου – δηλώνει ο Domenico Pisana – σε αυτές τις προσωπικότητες που ασχολήθηκαν με την ποίησή μου και που εκτίμησαν την οικεία και κοινωνική της διάσταση ταυτόχρονα. Για μένα η ποίηση είναι ένας «χώρος ερωτήσεων», ένας ανοιχτός χώρος όπου ο αναγνώστης, όπως σε μια αγορά, μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει, να επιτρέψει στον εαυτό του να μολυνθεί ή να μείνει αδιάφορος. Πιστεύω ότι ο ποιητής σκέφτεται και επικοινωνεί σε μια δεδομένη γη και σε ένα δεδομένο κοινωνικό πλαίσιο και του οποίου η λέξη είναι αποτελεσματική όχι απλώς επειδή προκαλεί συναισθήματα, αλλά επειδή βρίσκεται στο πλαίσιο εκφράζοντας τον εαυτό της ως “dabar”, την εβραϊκή λέξη που υποδηλώνει μια «δημιουργία», ένα σχέδιο που πρέπει να πραγματοποιηθεί, υποδηλώνοντας όχι μια επανάληψη, μια «μίμηση», αλλά μια «νέα ύπαρξη», μια «νέα ανθρωπότητα».
Αυτοί οι πολιτιστικοί ορίζοντες που ανοίγονται είναι τότε ένας λόγος χαράς για μένα να φέρω τις ρίζες, τις αξίες, τις ομορφιές μου, την ιστορία της Modica μου και ολόκληρης της Νοτιοανατολικής περιοχής αλλού».

Αποθηκεύσετε