Η λευκή ελιά που αναφέρεται στη Βίβλο, η «Λευκάσος», ξαναγεννιέται μετά από 3 χιλιάδες χρόνια. Χάρη σε έναν Ιταλό

Ο Alessio Grandicelli, παθιασμένος με την ετρουσκική κουλτούρα, επανέφερε στη ζωή τη λευκή ελιά Leucokasos, με καταγωγή από την αρχαία Ελλάδα, στο Civita Castellana (Viterbo). Αυτή η ποικιλία ελιάς υπήρχε πάνω απ’ όλα κοντά σε ιερούς τόπους και το λάδι της, που ονομαζόταν «χριστέλαιο», χρησιμοποιούνταν κατά τις θρησκευτικές τελετές και για το χρίσμα σημαντικών ανθρώπων, όπως διηγείται η Βίβλος.

Επί του παρόντος, η λευκή ελιά Λευκόκασου υπάρχει μόνο σε ορισμένες ιταλικές περιοχές όπως η Τοσκία, η Τοσκάνη και η Καλαβρία. Χάρη στη δέσμευση του Grandicelli, αυτή η ποικιλία ελιάς έχει αναφυτευτεί και καλλιεργηθεί με παραδοσιακές τεχνικές, ενισχύοντας τη χιλιετή ιστορία και την πολιτιστική της κληρονομιά που συνδέονται με την παραγωγή ελαιολάδου.

Η αναγέννηση της ελιάς Λευκόκασου αντιπροσωπεύει επίσης μια μορφή ανάκτησης της περιοχής και των τοπικών παραδόσεων, καθώς και την προώθηση της βιοποικιλότητας και της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Το έργο του Grandicelli πέτυχε επίσης χάρη στη συνεργασία ειδικών στον αγροτικό τομέα και τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, η οποία χαιρέτισε με ενθουσιασμό την πρωτοβουλία.

Το λάδι που παράγεται από τη λευκή ελιά Λευκόκασου χαρακτηρίζεται από έντονη και φρουτώδη γεύση, με νότες φρέσκου χόρτου και αγκινάρας. Αυτή η ποικιλία ελιάς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες και αντιοξειδωτικά, δίνοντάς της ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία. Το λάδι Λευκόκασου έχει ήδη εκτιμηθεί από τους σεφ και τους εστιάτορες για την ποιότητα και την αυθεντικότητά του, αποτελώντας σύμβολο γαστρονομικής υπεροχής στην Τούσσια.

«Επιτέλους μπορώ να παρουσιάσω σε όλους κάτι υπέροχο! – έγραψε ο Grandicelli στο facebook – «Κατάφερα να καλλιεργήσω μια ελιά που χρησιμοποιήθηκε πάνω από 3000 χρόνια πριν! Μια ελιά χαμένη στο χρόνο, μια εντελώς λευκή ελιά! Ο «λευκόκασος» ή η λευκή ελιά του νησιού της Κάσου! Με συγκεκριμένες ιεροτελεστίες φυτεύτηκε κοντά σε ναούς και ιερούς τόπους στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Ελλάδα, το λάδι που προέκυψε ονομαζόταν «έλαιο crisma» όπου το χριστιανικό τελετουργικό της «επιβεβαίωσης» παίρνει και σήμερα το όνομά του! Ήταν ένα συγκεκριμένο λάδι για τη χρήση λαμπτήρων και αλοιφών γιατί το λάδι που παράγεται δεν βγάζει κανένα απολύτως καπνό!!! αναφέρεται μάλιστα στη Βίβλο προήλθε επίσης από τον κήπο που ονομάζεται “ΓΕΤΣΕΜΑΝΕ” στα αραμαϊκά “ελαιοτριβείο!” Οι Εβραίοι περίμεναν το mašíakh! δηλαδή ο μεσσίας που στα ελληνικά ονομαζόταν «Χριστός» και η λατινική έννοια ήταν «άνθρωπος που χρίστηκε με λάδι» γιατί ένα αρχαίο τελετουργικό απαιτούσε να αλείφονται με αυτό το λάδι υψηλόβαθμοι!».