Η διαδρομή του Ιταλικού Ναυτικού προς την τεχνολογική καινοτομία

Στον θαλάσσιο τομέα, ειδικά στην ανοιχτή θάλασσα, όπου τα πλοία δεν μπορούν να βασιστούν σε βλάστηση, κατασκευές ή ανάγλυφα για να κρυφτούν από πιθανούς εχθρούς, η κυριαρχία των προηγμένων τεχνολογιών αναλαμβάνει κυρίαρχο ρόλο στη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας και της ίδιας της επιβίωσης περιουσιακά στοιχεία στρατιώτες που συμμετείχαν σε ναυτικές επιχειρήσεις.

Εκεί Ναυτικό (MM) για την Ιταλία αποτελεί θεμελιώδες μέσο για την υπεράσπιση της εθνικής επικράτειας και των πολλαπλών οικονομικών συμφερόντων και συμφερόντων ασφάλειας της χώρας. Μια οικονομία που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές και εξαγωγές αγαθών, ενεργειακών πόρων και πρώτων υλών δια θαλάσσης δεν μπορεί στην πραγματικότητα να αγνοήσει την επαρκή ικανότητα υπεράσπισης των κύριων θαλάσσιων γραμμών επικοινωνίας, ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από τα λιμάνια της.

Γι ‘αυτό το λόγο το MM είναι σήμερα μια από τις πιο προηγμένες τεχνολογικά μαρίνες στον κόσμο, χάρη σε στοχευμένες επενδύσεις και υψηλού επιπέδου εθνικές βιομηχανικές δυνατότητες, που καλύπτονται από μια ανταγωνιστική αλυσίδα αξίας. Αυτή η αλυσίδα εφοδιασμού επιτρέπει στην Ιταλία να εξοπλιστεί με μέσα αιχμής όπως π.χ Ευρωπαϊκές φρεγάτες πολλαπλών αποστολών (FREMM), που εκτιμάται ιδιαίτερα στο ΝΑΤΟ, ειδικά στην ανθυποβρυχιακή τους διάταξη.

Η σημασία του αεροπλανοφόρου

Όπως προέκυψε σε α πρόσφατη μελέτη IAI στα ναυτικά συστήματα μάχης, μια ματιά στα «νεότερα» πλοία του Πολεμικού Ναυτικού αποκαλύπτει μια διαδικασία αύξησης της μέσης χωρητικότητας σε σύγκριση με εκείνα που χρονολογούνται από τον Ψυχρό Πόλεμο. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό αντανακλά αύξηση των συνολικών δυνατοτήτων του στόλου και των μεμονωμένων σκαφών, αλλά και μια ευρύτερη ανάγκη να επιχειρούν εκτός της Μεσογείου και της Ερυθράς Θάλασσας, που δεν είναι πλέον προνόμιο μονάδων μεγαλύτερης κατηγορίας.

Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, το Ναυτικό έχει δώσει αυξανόμενη σημασία σε αυτές τις δυνατότητες εκστρατευτικός, που εγγυώνται την ικανότητα προβολής δυνάμεων σε όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις – ακόμη και στο πλαίσιο των πολυάριθμων διεθνών αποστολών στις οποίες συμμετείχαν οι ένοπλες δυνάμεις. Για παράδειγμα, αυτή η χωρητικότητα, που προορίζεται να αυξηθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια, σημαίνει ότι το MM -μέσω του αεροπλανοφόρου Garibaldi- έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο κατά την πρόσφατη Άσκηση ΝΑΤΟ «Cold Response 22» στη Νορβηγία. Πάντα το πλοίο Garibaldi, την περίοδο 2002-2006, τοποθετείται στον Ινδικό Ωκεανό επιτρέπεται στα αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων AV-8B του Πολεμικού Ναυτικού για την εκτέλεση αποστολών πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης στο Αφγανιστάν, καθώς και αεροπορική υποστήριξη στις δυνάμεις του δυτικού συνασπισμού στο έδαφος.

Μέχρι σήμερα, χάρη στο πιο σύγχρονο αεροπλανοφόρο Cavour και την επένδυση στο F-35B με σύντομη απογείωση και κάθετη προσγείωση, Η Ιταλία είναι μία από τις τρεις μόνο χώρες στον κόσμο (και η μόνη στην ΕΕ) που μπορεί να χειρίζεται μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς από αεροπλανοφόρο – καθώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Μεγάλη Βρετανία.

Μια ομάδα αεροπλανοφόρου αντιπροσωπεύει ένα εξαιρετικά χρήσιμο και ευέλικτο πλεονέκτημα όχι μόνο στον επιχειρησιακό τομέα, αλλά και ως πολιτικό και διπλωματικό εργαλείο. Είναι Ηνωμένο Βασίλειο Οτι Γαλλία τα τελευταία χρόνια έχουν συμμετάσχει ναυτικές μονάδες χωρών εταίρων στις αντίστοιχες ομάδες αεροπλανοφόρων που αναπτύσσονται στον Ινδο-Ειρηνικό: μια πρακτική που, εκτός από το ότι βοηθά στην αντιμετώπιση στιγμών σπανιότητας πλοίων έτοιμα για απόπλου, ευνοεί τη βελτίωση της διαλειτουργικότητας μεταξύ συμμάχους στο εσωτερικό των ασκήσεων και των επιχειρήσεων που διεξάγονται υπό την αιγίδα εκείνων των ναυτικών που είναι εξοπλισμένα με αεροπλανοφόρα.

Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε έναν προβληματισμό στην Ιταλία που να οδηγεί στην επεξεργασία του α πιο στρατηγική προσέγγιση για τη χρήση του σκάφους Cavour όπως και πολλαπλασιαστής δύναμηςαξιοποιώντας στο έπακρο τη δυνατότητα ανακούφισης του Πολεμικού Ναυτικού με την περιοδική ανάπτυξη μιας ομάδας αεροπλανοφόρου που αποτελείται επίσης από συμμαχικά πλοία στη διευρυμένη Μεσόγειο και πέραν αυτής, με τα σχετικά οφέλη τόσο από άποψη διαλειτουργικότητας όσο και ναυτική διπλωματία προς τους επιχειρησιακούς εταίρους και την περιοχή.

Η συμπληρωματικότητα της καινοτομίας και της ολοκλήρωσης

Ως σύνολο, το ιταλικό ναυτικό είναι μια ισορροπημένη δύναμη, που αποτελείται όπως όλα τα πιο σύγχρονα ναυτικά από ένα πλήθος μέσων και συστημάτων που συχνά διαφέρουν πολύ μεταξύ τους: όχι μόνο πλοία και υποβρύχια, αλλά και ελικόπτερα, αεροπλάνα και χερσαία οχήματα. Η τεχνολογική πρόοδος των τελευταίων δεκαετιών οδήγησε επίσης στην έναρξη λειτουργίας του τηλεχειριζόμενα εναέρια και υποβρύχια οχήματα τα οποία, μαζί με αυτά που βρίσκονται στην επιφάνεια, προορίζονται να αναλάβουν έναν ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στον ναυτικό τομέα.

Ακόμα κι αν τα συστήματα μη επανδρωμένος Οι μικρομεσαίες θα έχουν ολοένα και πιο εξέχοντα ρόλο στις ναυτικές επιχειρήσεις τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά, μεγάλες πλατφόρμες όπως πλοία και υποβρύχια θα παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο επίκεντρο των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των κύριων ναυτικών. Σε αυτό το πλαίσιο, ωστόσο, ένα αυξανόμενο ποσοστό των δαπανών που σχετίζονται με την κατασκευή και την ανάπτυξη των ναυτικών πλοίων αφιερώνεται στα συστήματα μάχης και όχι στο κύτος ή στα συστήματα πλοήγησης και πρόωσης.

Ωστόσο, η ανάπτυξη και η απόκτηση συστημάτων μάχης τελευταίας τεχνολογίας από μόνη της δεν εγγυάται την αποτελεσματικότητα του Πολεμικού Ναυτικού σε ολοένα και πιο δύσκολα επιχειρησιακά περιβάλλοντα, τόσο λόγω της παγκόσμιας αστάθειας όσο και της διάδοσης τεχνολογιών που προκαλούν αναστάτωση που είναι πλέον ολοένα και πιο προσβάσιμες στους πιθανούς αντιπάλους.

Στο πλαίσιο αυτό, το Πολεμικό Ναυτικό στοχεύει όχι μόνο στον εκσυγχρονισμό των δυνατοτήτων, αλλά και στην επίτευξη υψηλό επίπεδο ολοκλήρωσης μεταξύ πλατφορμών και συστημάτων μάχης, ακόμη και πολύ διαφορετικά από αυτά (για παράδειγμα πλοία, υποβρύχια, ελικόπτερα και τηλεκατευθυνόμενα οχήματα) σε έναν πολυτομέα και σύστημα-συστημάτων. Μεταξύ των βασικών στόχων του Πολεμικού Ναυτικού για τα επόμενα χρόνια, που περιγράφονται στο Future Combat Naval System 2035 (FCNS 2035), υπάρχει επίσης να ενισχυθεί η ικανότητα της ένοπλης δύναμης του προσαρμοστούν πιο δυναμικά στην καινοτομία τεχνολογία, που ήδη επιταχύνεται γρήγορα. Θα χρειαστεί επίσης μια πιο δυναμική προσέγγιση στις πρακτικές προμηθειών και συντήρησης.

Επενδύστε όλο και πιο αποτελεσματικά

Ενώ το MM είναι ήδη μια τεχνολογικά προηγμένη δύναμη, Είναι σημαντικό η Ιταλία να συνεχίσει να επενδύει στην καινοτομία στον ναυτικό τομέα prr εγγυώνται την αποτελεσματικότητα του στρατιωτικού οργάνου ενόψει μιας αποφασιστικής τεχνολογικής επιτάχυνσης στον τομέα της άμυνας. Επιπλέον, θα είναι ζωτικής σημασίας να ευθυγραμμιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι εθνικές καινοτόμες διαδικασίες με τις ευρωπαϊκές, παρεμποδίζοντας τα κίνητρα για βιομηχανική συνεργασία που θέτει η ΕΕ και τις σχετικές ευκαιρίες συνεργασίας με εταίρους στην Ευρώπη.

Αντιμέτωπη με την αναπόφευκτη δυσκολία να συμβαδίσει με τους ρυθμούς που επιβάλλουν τα ηπειρωτικά κράτη, των οποίων οι μαρίνες πλησιάζουν τη διευρυμένη Μεσόγειο, η Ιταλία – όπως όλες οι ευρωπαϊκές χώρες – πρέπει να προσπαθήσει να καταστήσει το κόστος ανάπτυξης των νέων και ενοχλητικών τεχνολογιών πιο αποτελεσματικό μέσω της συνεργασίας με μακρινούς εταίρους.

Dimitroula Vlachalli

"Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *