Η κινηματογραφική κρίση; Ο Andrea di Stefano, σκηνοθέτης και σεναριογράφος του L’ultimo notte di Amore, έχει τη δική του πρόταση για να το ξεπεράσει: «Ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε, με τα μοναδικά στον κόσμο ιταλικά δημιουργικά ταλέντα, να δώσουμε πίσω στον κινηματογράφο την οπτική του δύναμη. Και ο κόσμος θα επιστρέψει στην αίθουσα. Πουλάμε ένα προϊόν, την ταινία, που υπόσχεται να μας κάνει να ονειρευόμαστε: και μετά πραγματικά μας κάνει να ονειρευόμαστε».
Ο λόγος έχει τη δική του λογική. Και επίσης τη συγκεκριμενότητά του, γιατί Η Τελευταία Νύχτα της Αγάπης είναι μια ταινία στην οποία είναι εμφανής μια φιλόδοξη και ασυνήθιστη προσπάθεια παραγωγής. “Θέλαμε να απελευθερωθούμε από την αχαλίνωτη χρήση του vfx και του CGI, και όλων εκείνων που θεωρούνται διευκολύνσεις λόγω ψηφιακής». Σύμφωνα με τον ντι Στέφανο «τώρα προχωράμε παρακάτω, όλα γίνονται στο post, αλλά η αντίδρασή μου, και των θεατών, είναι να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που υπάρχει στην οθόνη είναι ψεύτικο». Έτσι, για αυτό το τεταμένο και νυχτερινό νουάρ, που διαδραματίζεται στο Μιλάνο και με Πιερφραντσέσκο Φαβίνο ήρωας, του Στέφανου αποφάσισε «με αρκετή δόση απερισκεψίας να γυρίσει σε ταινία, επίσης επειδή θέλαμε να επιστρέψουμε σε μια κινηματογραφία της δεκαετίας του ’70 που γυρίστηκε έτσι». Έτσι, σε καμία σκηνή, ούτε σε αυτές στο αυτοκίνητο, ούτε σε αυτές που διαδραματίζονται κατά μήκος της περιφερειακής οδού του Μιλάνου, «δεν υπάρχουν πράσινες οθόνες και τοίχοι led, και ακόμη και το μακρύ εναέριο πανόραμα που ανοίγει την ταινία δεν γίνεται με drone αλλά με ελικόπτερο. Βάζουμε τους εαυτούς μας στο παιχνίδι, και ως εκ τούτου, ελπίζουμε, αυτό που εμφανίζεται στην οθόνη γίνεται πιστευτό“.

Του Στέφανου περιστροφή με Η Τελευταία Νύχτα της Αγάπης η πρώτη του ιταλική ταινία μετά από δύο εμπειρίες στην Αμερική, αυτές του Εσκομπάρ με Μπενίσιο ντελ Τόρο και του Ο Πληροφορητής με Κλάιβ Όουεν. «Μετά την τελευταία μου ταινία, που ήταν πολύ δύσκολη για «αμερικανικούς» λόγους, Ένιωσα ότι έπρεπε να επιστρέψω για να πω μια ιστορία που ένιωθα κοντά μου, στην εμπειρία μου, στο ένστικτό μου, στο ότι μεγάλωσα στην Ιταλία», εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Και δουλεύοντας στο εξωτερικό συνειδητοποίησα πόσο καλοί είμαστε στην Ιταλία, όπου, για παράδειγμα, έχουμε τους καλύτερους ηθοποιούς στον κόσμο.Η δική μου δεν ήταν μια επιστροφή στο σπίτι υπαγορευμένη από ρομαντισμό, αλλά από έναν δημιουργικό λόγο“.
Και μιλώντας για ηθοποιούς, του Στέφανου αποκαλύπτει ότι «έγραψε το γραπτό σενάριο με Πιερφραντσέσκο στο μυαλό: και ευτυχώς δέχτηκε, αλλιώς θα είχα καταστραφεί». Ολοκληρώνουν το καστ συμπαγείς ερμηνευτές όπως Linda Caridi, Antonio Gerardi και Francesco Di Levaεπιλέχθηκε “όπως στο παρελθόν, με επαναλαμβανόμενες οντισιόν, γιατί πρώτα πρέπει να εντοπίσεις τον ηθοποιό που μπορεί να πάει και μετά να ελέγξεις τη χημεία μεταξύ αυτών που έχεις επιλέξει”.

Διαβάστε επίσης Κριτική Love’s Last Night

The last night of Love: το τρέιλερ της ταινίας

Η Τελευταία Νύχτα της Αγάπης βλέπω Φασόλι χωραφιού στο ρόλο ενός αστυνομικού που μόλις την παραμονή της συνταξιοδότησης βλέπει τη ζωή του να καταρρέει και να καταλήγει σε κίνδυνο, όταν μια δουλειά ιδιωτικής ασφάλειας που είχε δεχτεί και στην οποία είχε εμπλακεί συνάδελφό του, τελειώνει πολύ άσχημα, με πυροβολισμούς και νεκρός στη μέση του περιφερειακού δρόμου. «Η ταινία είχε μια μακρά ερευνητική φάση, μιλήσαμε με ενεργούς και συνταξιούχους πράκτορες», εξηγεί του Στέφανου. «Κάναμε ψυχαγωγία, αλλά στη βάση υπάρχει μια ακριβής πραγματικότητα: οι περισσότεροι από τους αστυνομικούς και τους καραμπινιέρους έχουν διπλή δουλειά, είναι γεγονός, αν δεν το συζητήσει κανείς, είναι άλλο θέμα.. Δεν θέλαμε να κατηγορήσουμε, αλλά νομίζω ότι καταλάβαμε μια αλήθεια μιλώντας για ανθρώπους που έχουν πραγματικά προβλήματα όπως τα βγάζουν πέρα, ένα κοινό πρόβλημα και που συχνά καταλήγουν σε μια γκρίζα περιοχή επειδή, λόγω του επαγγέλματός τους, είναι πιο προσιτοί από την εγκληματική πραγματικότητα». Αλλά, αφαιρούμενο από αυτό το πλαίσιο, τι του Στέφανου αποκαλεί «την αρένα που δικαιολογεί τα γεγονότα», Για αυτόν, το L’ultimo notte di Amore λέει “την ιστορία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να κρατήσει τα κομμάτια της ζωής του μαζί”.