Ο Ακαδημαϊκός Rexhep Qosja φέρνει στην προσοχή μας έναν από τους προβληματισμούς του σχετικά με τη σημασία του να ξέρουμε πώς να χωρίσουμε το αποτύπωμα δύο συγκεκριμένων προφίλ ηρώων, που γεννιούνται και είναι κοινά σε όλους τους λαούς, σε όλους τους πολιτισμούς, όπως: “The Heroes of War” και ” Οι Ήρωες της Γνώσης».

Ο καθηγητής Qosja πιστεύει ότι η αδιαμφισβήτητη και καθολική φιγούρα του ήρωα, για έναν λαό είναι προφανώς αντικείμενο θαυμασμού και οφειλόμενος και άξιος σεβασμού, αυτό πρώτα απ’ όλα, ανεξάρτητα από το βαθμό του έργου του ή την προσφορά του στην κοινότητα, ακριβώς για το περίφημο κοινωνικό κύρος, που εδραιώθηκε σε αυτούς τους χαρακτήρες από τον ίδιο τον πληθυσμό.

Ο ακαδημαϊκός επισημαίνει ότι η μορφή του ήρωα βρίσκει την πλήρη έκφρασή της στην Αρχαία Ελλάδα -χωρίς να ελαχιστοποιεί τους ήρωες του πολέμου και τις θυσίες τους για το έθνος- στους ήρωες της Γνώσης, στους λεγόμενους «πολιτιστικούς ήρωες» ή «πολιτιστές», στους οποίους αποδίδεται η διάδοση του πολιτισμού, της τέχνης της γνώσης, της έρευνας, της επιστήμης, της τέχνης της γενικής δημιουργικότητας, όπως φιλόσοφοι, ζωγράφοι, γλύπτες, επιστήμονες κ.λπ.

Αυτό συνέβη στην αρχαία ιστορία της Ιταλίας, όπως και στην Αλβανία από αρχαιοτάτων χρόνων.

Ο καθηγητής Qosja συγκεντρώνεται ιδιαίτερα στο μεταϊστορικό βάθος των «Ηρώων της Γνώσης», δίνοντάς τους την πρέπουσα αξία, που σήμερα συχνά αποφεύγεται. Με τη συνείδηση ​​ότι υπάρχουν ταυτόχρονα και περιπτώσεις ηρώων πολέμου, που η φιγούρα τους δίνει την εντύπωση ότι ακολουθεί και αυτή ενός ήρωα της γνώσης.

Επισυνάπτω τον προβληματισμό του ακαδημαϊκού, Rexhep Qosja, με μετάφραση από τα αλβανικά που έγινε από εμένα και τον πρωτότυπο τίτλο:

«Ήρωες του πολέμου και ήρωες του μυαλού». (Eroi di guerra ed eroi del sapere)

«Ήρωες πολέμου, ήρωες πολέμου, ήρωες πολέμου.

Σημαντικό, απαράμιλλο, σημαντικό για το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων από τους οποίους γεννήθηκαν και που τους μεγάλωσαν, για τη σύγχρονη και για την ιστορία των ανθρώπων, από τους οποίους τιμούνται.

Όμως, εκτός από τους ήρωες του πολέμου, οι ήρωες της γνώσης υπήρξαν και σε όλες τις εποχές και σε όλους τους ιστορικούς πληθυσμούς.

Όπως και οι ήρωες του πολέμου, ακόμη και οι ήρωες της γνώσης, σε διαφορετικές χώρες και σε διαφορετικές εποχές, έχουν εκτιμηθεί άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο και αυτό έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τους κυρίαρχους που κυβέρνησαν τις χώρες τους και τους συνεργάτες σε διάφορα επίπεδα αλλά και από την πολιτική, κοινωνική και πολιτειακή τάξη που καθιέρωσαν.

Όπως και ο αριθμός των ηρώων του πολέμου, αλλά και αυτός των ηρώων της γνώσης, με τον καιρό μειώνεται.

Η ιστορία μας πείθει εν τω μεταξύ ότι οι ήρωες της γνώσης είναι πιο ανθεκτικοί στο πέρασμα του χρόνου, σε σύγκριση με τους ήρωες του πολέμου.
Τα παραδείγματα που χρησιμεύουν ως μαρτυρία αυτού είναι πολλά και ποικίλα.

Αγαπάμε την Αρχαία Ελλάδα και τη θυμόμαστε λόγω των ηρώων της γνώσης.
Το θυμόμαστε και το αγαπάμε για τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη, τον Δημοσθένη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Ηράκλειτο.
Και για μια σειρά από γλύπτες.

Αγαπάμε και εκτιμούμε πολύ τη μεγάλη ιταλική Αναγέννηση και αυτό συνέβαινε πάντα, όχι τόσο για τα πολιτικά και πολιτειακά της πρόσωπα, όχι τόσο για τους περιορισμένους ήρωές της των πολέμων που τη συγκεκριμένη εποχή δεν ήταν ούτε συχνοί ούτε σπουδαίοι όσο εκείνοι. των εποχών που ακολούθησαν, ιδιαίτερα της μετααναγεννησιακής, καθώς και για την ευρηματική του λογοτεχνία, ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική, όπως ο Dante Alighieri, ο Boccaccio, ο Petrarca, ο Leonardo Da Vinci, ο Michelangelo Buonarroti, ο Raphael και πολλοί άλλοι.

Την Εθνική μας Αναγέννηση, την Αλβανική Εθνική Αναγέννηση την αγαπάμε και την εκτιμούμε τόσο πολύ και διαρκώς, λόγω της πολιτιστικής της εφευρετικότητας, λόγω της πολυδύναμης πνευματικής δημιουργικότητας των εκφραστών της και για μια σειρά λόγων, αποτέλεσμα της προαναφερθείσας πολύπλευρης πνευματικής και διανοητικής εργασίας :
Για το λόγο ότι αυτοί, οι εκφραστές της Αναγέννησής μας, ίδρυσαν τη μεγαλειώδη Αλβανική Αναγέννηση, ίδρυσαν τον Αλβανικό Σύνδεσμο του Πρίζρεν, ως εθνικό πολιτικό, στρατιωτικό και ιδρυτικό σώμα του κράτους, έθεσαν τα θεμέλια της αλβανικής εθνικής συνείδησης, ίδρυσαν τη λογοτεχνία εθνικά αλβανικά, γραμμένα σε αυστηρά θεμέλια της αλβανικής γλώσσας, απαλλαγμένα από τους περιορισμούς των ξένων δανεικών λέξεων, αφού η ίδια η αλβανική γλώσσα κατείχε ήδη τους προαναφερθέντες όρους της, ίδρυσαν την αλβανική εθνική πολιτική και διπλωματία και έκαναν γνωστά στον κόσμο τα δικαιώματα που εμείς δικαιούνταν, τους στόχους που σκόπευαν να εκπληρώσουν, καθιέρωσαν το εθνικό πολιτικό πρόγραμμα για την ίδρυση του αλβανικού εθνικού κράτους της Αλβανίας, συνέλεξαν την αλβανική προγονική πνευματική κληρονομιά και την παρουσίασαν στην Ευρώπη μέσω των δημοσιεύσεων γραπτών έργων, δημιούργησαν το Λατινικό Αλφάβητο στο το μεγαλοπρεπές Συνέδριο του Μαναστηρίου, δημιούργησε τον ύμνο και τελικά ίδρυσε τον ου e Αλβανικό κράτος, Αλβανία, το 1912 στη Βαλώνα.

Σε αυτό το modo, i nostri esponenti del Rinascimento, quali Naum Veqilharxhi, Jeronim de Rada, Hoxha Tahsini, Kostandin Kristoforidhi, Jani Vreto, Naim Frashëri, Sami Frashëri, Andon Zako Çajupi, Filip Shiroka, Luigj Gurakuqi, Pashko Vasa, Fishta, Fishta, Ο Qemali και άλλοι ενσαρκώνουν επίσης τον μεγάλο τους στόχο: τη δημιουργία της εθνικής και πατριωτικής αλβανικής πόλης και του αντίστοιχου Stato της Αλβανίας.

Από τα στοιχεία που αναφέρονται εδώ για την Εθνική μας Αναγέννηση, η αφοσίωση στην οποία, πρόσφατα, έχει προφανώς μειωθεί λόγω του συντριπτικού ενδιαφέροντος για τα κέρδη, τα οικονομικά και από όλα τα στοιχεία που αναφέρονται σε κάθε πτυχή αυτής της εργασίας, υποθέτω ότι μπορεί να συναχθεί ότι εκτός από τους ήρωες του πολέμου υπάρχουν και οι ήρωες της γνώσης.

Η λήθη των ηρώων της γνώσης, όπως συμβαίνει σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο και στην Αλβανία, που, όπως μας δίδαξε η ιστορία, ήταν μακροπρόθεσμα, πιο μακρόβια από τους ήρωες του πολέμου, σημαίνει:
Αγωνιστείτε και δράστε σθεναρά ενάντια στον εαυτό σας. “